Έρωτας με την πρώτη δαγκωματιά του Αντώνη Αντωνάκου.

Έρωτας με την πρώτη δαγκωματιά.

Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά η υποδοχή που επεφύλαξε η «σοβαρή» του Δ.Ο.Λ. στην εκλογή Καραμανλή στην ηγεσία της Ν.Δ. το 1997; Να θυμίσουμε ότι το πρωτοσέλιδο του Βήματος ήταν «κλωνοποίηση» με φωτογραφία της Ntolly. Επειδή τόση «πρεμούρα» να δείξεις τα δόντια σου, ενάντια μάλιστα στο κοσμοπολίτικο και cultural profile σου, δεν είναι κατανοητή αφήνονται ανοιχτοί  δρόμοι για την φαντασία να ανιχνεύσει τα κίνητρα.  Επομένως μια εκδοχή που υποστηρίζει ότι πολεμάς ότι δεν «ελέγχεις» είναι ιδιαίτερα πιθανή.

 Άλλωστε όπως έχει αποδείξει ο χρόνος που διέρρευσε, και με δεδομένο ότι η «επίμονη αγάπη» όχι μόνο του συγκροτήματος αλλά και άλλων (συν)διαμορφωτών της κοινής γνώμης έγινε πιο δυνατή, οι εναγώνιες προσπάθειες τους δεν βρήκαν άλλα «πατήματα» για να πλήξουν την απήχησή του στο λαό και κατατρύχονται με γελοίες θεωρίες «ραθυμίας». Την ώρα που άλλοι εναγωνίως προσπαθούν να φορέσουν λαϊκό profile με φιγούρες ζεϊμπέκικου και επισκέψεις στις ψαραγορές ο Καραμανλής διατηρεί το «μαγικό άγγιγμα» στη λαϊκή ψυχή που τον διαισθάνεται σαν τον «δικό» της άνθρωπο.

Είναι όμως εξοργιστικές οι προσπάθειες να σερβιριστεί  ξαναζεσταμένο φαγητό με την έκθεση της 6^ης/10^ου/2009 της Τ.τ.Ε., παρά το γεγονός ότι το περιεχόμενό της ήταν γνωστό από τότε. Παρά τις τεκμηριωμένες απαντήσεις και όσον αφορά τον συντάκτη της έκθεσης αλλά και το περιεχόμενό της, και ενώ εν τω μεταξύ, «παίρνοντας αμπάριζα», παπαγαλάκια του συστήματος αναπαρήγαγαν το «συνταρακτικό νέο», η Καθημερινή επανέρχεται μέσω συνέντευξης στον κύριο Προβόπουλο. Όμως παρά το πιεστικό pressing ο τελευταίος,  μη ενδίδοντας, αναδεικνύει στη συνέντευξη ως βασικά προβλήματα τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα, τα ελλείμματα του ασφαλιστικού και τη νοοτροπία.

Είναι εμφανή μέσα από τη συνέντευξη, παρά το γεγονός ότι ο δημοσιογράφος αλλού εστιάζει, τα αίτια της χρεωκοπίας. Όταν ο κύριος Προβόπουλος λέει ότι «από το 2001 μέχρι το 2008 η χώρα είχε χάσει το 25% της ανταγωνιστικότητας της» με συνέπεια το έλλειμμα  του ισοζυγίου πληρωμών να διογκωθεί, προφανώς φωτογραφίζει τις ευθύνες και δεν είναι τυχαία η αφετηρία που συμπίπτει με την ένταξη στην Ο.Ν.Ε..

Στην ίδια την έκθεση, που χρησιμοποιείται ως όχημα για τη συνέντευξη και τις επιθέσεις κατά Καραμανλή, επισημαίνεται ως βασική αιτία των ελλειμμάτων το ασφαλιστικό. Είναι προφανές ότι το πρόβλημα των ελλειμμάτων του ασφαλιστικού δεν μπορεί να χρεωθεί στην Ν.Δ. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυβέρνησε από το 1981 μέχρι το 2004 σχεδόν 20 χρόνια και όχι μόνο δεν έκανε καμία ουσιαστική παρέμβαση, αντίθετα το επιβάρυνε με αποφάσεις, χαρακτηριστικότερη των οποίων υπήρξε το «γαμήλιο δώρο» (πλασματικός χρόνος υπηρεσίας) στον κλάδο της τελευταίας συζύγου του Ανδρέα.

Αντίθετα η Ν.Δ. όταν κυβέρνησε για 3 χρόνια, ως «Δεξιά παρένθεση» κατά τους «προοδευτικούς», έκανε βαθιά τομή στο ασφαλιστικό, αυξάνοντας τα προαπαιτούμενα για τη συνταξιοδότηση. Το 2008 πραγματοποίησε νέα τομή με την ενοποίηση των 133 ταμείων σε 13 ενώ ο Γ.Α.Π. διαδήλωνε ανάμεσα στους πράσινους συνδικαλιστές με τη γροθιά αναπεπταμένη.

Ένα τρίτο καίριο σημείο της συνέντευξης Προβόπουλου είναι ότι θεωρεί κυρίαρχη αιτία για το πρόβλημα την κουλτούρα μας αλλά ο δημοσιογράφος επιλέγει να το περάσει απαρατήρητο. Λέει συγκεκριμένα ο κύριος Προβόπουλος: «Όταν επί οκτώ χρόνια έρχονται οι δανειστές και μας υπαγορεύουν τι πρέπει να κάνουμε κι εμείς αρνούμαστε πεισματικά, πώς θα μπορούσε μια κυβέρνηση να τα κάνει όλα εκείνα τα επώδυνα, και μάλιστα με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις απέναντι;» και λίγο μετά «… ο Τρισέ μόλις τελείωνε η κουβέντα για την Ελλάδα γύριζε σε μένα και μου έλεγε […]  «George, the greek problem is a cultural one». Είχε δίκιο. Γιατί όλες αυτές οι παθογένειες που συζητάμε αναδεικνύουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Τη νοοτροπία. Την κουλτούρα. Και γι’ αυτό οι διαρθρωτικές αλλαγές είναι οι πιο δύσκολες. Γιατί πάνε κόντρα στη νοοτροπία. Στα μυαλά.».

Είναι απολύτως φυσικό μετά από όλα αυτά, και όταν δίχως να ασχοληθείς ιδιαίτερα με τον τύπο σε δύο μόνο καθημερινά έντυπα εντοπίζεις τον Ιανουάριο την ίδια εμμονή στην ενοχοποίηση Καραμανλή για ξένες αμαρτίες, να αναρωτιέσαι. Από πού πηγάζει αυτός ο «έρωτας με την πρώτη ματιά»; Ή μήπως θα ήταν ορθότερο να χρησιμοποιήσουμε  τον τίτλο της ταινίας του Μπίρμαν; «Έρωτας με την πρώτη δαγκωματιά»!

01/02/2018