Οι λαοί φταίνε !

Δυστυχώς, όμως, έχουμε πιστέψει, βολεύει άλλωστε, ότι ο λαός δεν κάνει λάθη και συνεπώς δεν φταίει. 

Τι κι αν το πράγμα ήταν ολοφάνερο και το κακό που ερχόταν ορατό ακόμα και διά γυμνού οφθαλμού;

Δεν φταίνε οι λαοί που ακολουθούν πάλι και πάλι τους λαϊκιστές, τους κόλακες των ενστίκτων και των επιθυμιών τους. Που δεν βλέπουν τον μεταμφιεσμένο λύκο κάτω από την προβιά του προβάτου κι ας είναι παιδαριώδης η μεταμφίεση, ευδιάκριτο το (κενό) περιεχόμενο, κι ας τους έχει φάει λίγα χρόνια πριν ο ίδιος λύκος με την ίδια μεταμφίεση.

Δεν φταίνε οι λαοί που αρνούνται να συζητήσουν καν το ενδεχόμενο να αναζητήσουν, ενδοσκοπικά, ευθύνες από τους ίδιους, ως πολίτες, για τις επιλογές τους που προκάλεσαν τα δεινά.

Το θέμα είναι μεγάλο, σύνθετο, δύσκολο, έως και επικίνδυνο.

Περνάει από πολλά μονοπάτια, πολλών επιστημών, δύσβατα και αχαρτογράφητα.

Οι διαπιστώσεις εύκολες, οι λύσεις όμως από δύσκολες έως ανύπαρκτες.

Λένε κάποιοι ότι η παιδεία θα μας σώσει. Οπως έσωσε τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς που έχουν σοβαρή παιδεία.

Ποια παιδεία; Η δική μας; Αυτών που ατιμώρητα επικηρύσσουν δημόσια και διαπομπεύουν τον καθηγητή που τόλμησε να αντισταθεί σε λίγους αχρείους; Ή η παιδεία των διδασκόντων που αρνούνται να αξιολογηθούν;

Δυστυχώς, στα καθ’ ημάς, είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Για να παρηγοριόμαστε, όμως, φαίνεται ότι είναι παγκόσμιο το φαινόμενο οι λαοί να επιλέγουν τις σειρήνες, τους ψεύτες κι αυτούς που τους προτείνουν την ήσσονα προσπάθεια, μόνο δικαιώματα και ψευτοεθνική περηφάνια, τους εθνικολαϊκιστές δηλαδή, και να απορρίπτουν μετά βδελυγμίας την αλήθεια, την αξιοκρατία και το αληθές εθνικό τους συμφέρον.

Ας μην πάμε στα παλιά και θυμίσουμε τη «δημοκρατική» εν γνώσει των προθέσεών του εκλογή του Χίτλερ στην καγκελαρία με 44,5% ή και άλλων. Να σταθούμε σε πολύ πρόσφατες επιλογές που υπενθυμίζουν ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται.

Δεν φταίνε οι Καταλανοί που ακολουθούν φανατικά, προφανώς τον επέλεξαν, τον «περιφερειάρχη» Καταλονίας που θέλει να γίνει πρωθυπουργός χώρας, έστω και αν γίνει μια χώρα μικρή και πολιτικά αδύναμη στο ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο γίγνεσθαι και με δυσκολία θα σταθεί στα πόδια της;

Δεν φταίνε οι Αγγλοι πολίτες που επέλεξαν το Brexit ακολουθώντας «μικρούς», κομπλεξικούς - μέχρι και αστείους επικεφαλής;

Δεν φταίνε οι Γερμανοί πολίτες που επιλέγουν τη νοσταλγία της εθνικής ντροπής τους αντί την εθνική περηφάνια της δύναμης - σε βαθμό μάλιστα παγκόσμιας ηγεσίας, στην οποία τους οδήγησε η φωτισμένη ηγεσία τους των τελευταίων χρόνων;

Δεν φταίνε οι Αμερικανοί για την καρικατούρα που επέλεξαν;

Δεν φταίμε εν τέλει και εμείς, οι Ελληνες πολίτες, για τις αντιευρωπαϊκές και διαχρονικά λαϊκίστικες επιλογές, τα κολλήματα, τις ιδεοληψίες και προκαταλήψεις μας;

Τις πταίει, όπως αναρωτήθηκε κάποτε ο Χαρίλαος Τρικούπης;

Γιώργος Δ. Ανδρέου
protothema