[Η χθεσινή επίθεση του Παπαδημουλη εναντίον του ΚΚΕ για την πώληση του 902 μόνο τυχαία δεν είναι. Η κάντρα ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ
για τον 902 ξεκίνησε το 1991 με τη διάσπαση του ενιαίου Συνασπισμού των
δυο και τη διαμάχη για το ποιος θα πάρει την άδεια που είχε δώσει το
κράτος στο ενιαίο κόμμα
Διαβάστε τι είχε γίνει τότε, όπως αναφέρεται σε άρθρο του ΒΗΜΑΤΟΣ του περασμένου Φεβρουαρίου:
Μνήμες από το «βρώμικο ’89» και τη σφοδρή σύγκρουση του 1991 που οδήγησε στη διάσπαση του
ΚΚΕ έχει αναμοχλεύσει η επιχειρηματική «περιπέτεια» στην οποία έχει εμπλακεί ο Περισσός με στόχο την πώληση του τηλεοπτικού «902», μετά και την απόπειρα της Κουμουνδούρου να μπει «σφήνα» στις σχετικές προσπάθειες. Η αρνητική… εκδήλωση ενδιαφέροντος μέσω της «Αυγής», με την επίκληση του επιχειρήματος ότι η συχνότητα που παραχωρήθηκε το 1989 στο ΚΚΕ, ως βασικής δύναμης του ενιαίου τότε Συνασπισμού, δεν αποτελεί «περιουσιακό στοιχείο ενός κόμματος, αλλά κοινωνική περιουσία της Αριστεράς», προσέδωσε και πολιτικές προεκτάσεις στις επιχειρηματικές κινήσεις της ηγεσίας του ΚΚΕ, η οποία πάντως διεμήνυσε ότι τα μέσα ενημέρωσης που διαθέτει το κόμμα ανήκαν εξαρχής σε αυτό, ξεκόβοντας κάθε περαιτέρω συζήτηση.
Υπό τον τίτλο «Η συχνότητα του "902 TV" να μείνει στην Αριστερά» η «Αυγή» (της περασμένης Κυριακής) επιχείρησε ένα μάλλον μετέωρο βήμα στην κατεύθυνση να «φρενάρει» τα όποια επενδυτικά σχέδια του Περισσού. Η πρόσφατη απόφαση του κόμματος να εκπέμψει εκ νέου η τηλεόραση του «902» - η λειτουργία του οποίου είχε ανασταλεί από τον περασμένο Σεπτέμβριο - προκειμένου να μην αφαιρεθεί η άδεια πανελλαδικής εμβέλειας που διαθέτει, αναζωπύρωσε τις φήμες για πώληση της (κομματικών συμφερόντων) εταιρείας Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ, λόγω του αδιεξόδου στο οποίο έχουν περιέλθει τα οικονομικά του ΚΚΕ, με την άλλοτε επιχειρηματική «ναυαρχίδα» Τυποεκδοτική ΑΕ να τελεί υπό πτώχευση και τα κομματικά έντυπα («Ριζοσπάστης» κ.λπ.) να καταρρέουν υπό το βάρος των οικονομικών προβλημάτων και των μαζικών απολύσεων.
Οι επίμονες φήμες για παρασκηνιακές συζητήσεις του Περισσού με επιχειρηματικά σχήματα τα οποία έχουν εκδηλώσει έντονο ενδιαφέρον για την απόκτηση του «902» (μετά τις επαφές που υπήρξαν με δημοσιογραφικό group, και οι οποίες παρ' ότι οι δύο πλευρές έφτασαν πολύ κοντά σε συμφωνία ανακόπηκαν, φημολογείται ότι είναι σε εξέλιξη οι συζητήσεις με άλλον ενδιαφερόμενο προερχόμενο από τον δημοσιογραφικό χώρο, ο οποίος εκπροσωπεί και άλλους επιχειρηματίες), προκάλεσαν την παρέμβαση της Κουμουνδούρου, η οποία διά της «Αυγής» καταλόγισε στον Περισσό ότι «ψάχνει για ιδιώτες αγοραστές, με κίνδυνο μια συχνότητα που παραχωρήθηκε στην Αριστερά να καταλήξει στα χέρια αδίστακτων επιχειρηματιών, οι οποίοι κάνουν το παιχνίδι του Σαμαρά, ανοικτοί ακόμη και προς την Ακροδεξιά».
Αυτό που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «να παραμείνει στον χώρο της Αριστεράς η τηλεοπτική συχνότητα του "902"». Πώς; «Εχει διατυπωθεί σχετική πρόταση από αριστερούς δημοσιογράφους. Μπορεί να αναζητηθούν βιώσιμες οικονομικά λύσεις, υπό τον όρο να μην αλλοιωθεί η κοινωνική-πολιτική σκοπιμότητα με την οποία δόθηκε ο σταθμός στην Αριστερά», πρότεινε «Η Αυγή» στον Περισσό με την προειδοποίηση ότι «όσοι απεργάζονται νέα σκάνδαλα εις βάρος της κοινωνίας, της Αριστεράς και της πολιτικής, ακόμη κι αν αγοράσουν στη ζούλα τον "902" ή άλλο τηλεοπτικό σταθμό, θα υποστούν τις νόμιμες συνέπειες», καθώς «δεν θα γίνει αποδεκτή από μια δημοκρατική-αριστερή κυβέρνηση οποιαδήποτε παράνομη συναλλαγή, με δεδομένο ότι καμία συχνότητα δεν είναι μεταβιβάσιμη».
Η ηγεσία του ΚΚΕ έκανε λόγο για «ψέματα και όνειρα» της «Αυγής», την οποία και κατηγόρησε ότι «πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα την εκστρατεία για την αφαίρεση της συχνότητας του "902" από το ΚΚΕ, εκστρατεία στην οποία πρωτοστατούν συγκεκριμένοι καναλάρχες και από κοντά και "Η Αυγή"». Ενώ αντέδρασε έντονα δηλώνοντας ότι ο «902» δεν είναι «κοινωνική περιουσία της Αριστεράς», αλλά «ο ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός σταθμός του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, από την έναρξη της λειτουργίας του ως και σήμερα». Ο Περισσός εμφανίστηκε κάθετος: «Δεν αποτελεί μια φυσιογνωμία, ούτε δόθηκε γενικά στην Αριστερά η συχνότητα του "902". Ηταν από την αρχή σταθμός του ΚΚΕ. Γιατί εκείνο που επιχειρεί να παρουσιάσει "Η Αυγή", προβαίνοντας σε λογικές ακροβασίες, είναι ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η συχνότητα του "902" δόθηκε στην Αριστερά γενικώς και απλώς επειδή το ποσοστό του ΚΚΕ ήταν υψηλότερο δόθηκε στο ΚΚΕ. Τι θέλει δηλαδή να πει; Οτι πρέπει να αφαιρεθεί η συχνότητα από το ΚΚΕ;» σημειωνόταν στο σχετικό σχόλιο με τη ρητή δήλωση ότι «τα Μέσα Ενημέρωσης που διαθέτει το ΚΚΕ ανήκουν στο ΚΚΕ και όχι σε μεσάζοντες που ονειρεύεται "Η Αυγή"».
Η εφημερίδα επανήλθε, αλλά σε ηπιότερους τόνους, διευκρινίζοντας ότι «εμείς προτείναμε να εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες ώστε ο "902" να παραμείνει στην Αριστερά και κυρίως να μην καταλήξει στα χέρια της διαπλοκής». «Ωραία, η συχνότητα "902" ανήκει στο ΚΚΕ», παραδέχθηκε «Η Αυγή», προειδοποιώντας πάντως: «Να μην τη δούμε λοιπόν στα χέρια των διαφόρων επιχειρηματιών φίλων του Σαμαρά. Οχι "902 συν 18% ΦΠΑ"». Στην πραγματικότητα «Η Αυγή» δεν διεκδικεί την άδεια πανελλαδικής εμβέλειας που έχει παραχωρηθεί στο ΚΚΕ μαζί με τη συχνότητα, η οποία αποτελεί δημόσιο αγαθό. Και αυτό διότι το θέμα έχει κριθεί από το 1992 στις δικαστικές αίθουσες υπέρ του ΚΚΕ. Γιατί τότε παρενέβη; Κάποιοι εικάζουν ότι τα κίνητρα δεν είναι μόνον πολιτικά ή ηθικά, αλλά ενδεχομένως να υποκρύπτουν και επιχειρηματικό ενδιαφέρον όσον αφορά την έκβαση των διαπραγματεύσεων του Περισσού με τους επίδοξους αγοραστές.
Η εποχή της διάσπασης-Η διαμάχη για τη Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ
Ηταν η εποχή της διάσπασης και της σύγκρουσης για την περιουσία που διέθετε το κραταιό άλλοτε κόμμα της κομμουνιστικής Αριστεράς, με επιχειρήσεις, ακίνητα κτλ. Η προσπάθεια των «ανανεωτικών» να διεκδικήσουν μέρος τους είχε προκαλέσει ανοιχτό πόλεμο μεταξύ των δύο πλευρών, που σε ορισμένες περιπτώσεις έφθασαν ως τα δικαστήρια, με χαρακτηριστική την αντιδικία σχετικά με τις μετοχές της εταιρείας Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ. Ο Ν. 1866/1989 με τον οποίο παραχωρήθηκαν οι άδειες ίδρυσης και λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών προέβλεπε οι μετοχές των εταιρειών να είναι υποχρεωτικώς ονομαστικές.
Από τους μοναδικούς έξι μετόχους της Ραδιοτηλεοπτικής ΑΕ οι πέντε είχαν προσχωρήσει στο «ανανεωτικό» στρατόπεδο. Επρόκειτο για τους Θ. Καρτερό, αρθρογράφο σήμερα της «Αυγής», Κ. Νικόλτσιο, Δ. Κοντοφάκα, Δ. Κατσιμάρδο και Α. Ανδρεούλη, κατά των οποίων στράφηκε το ΚΚΕ κατηγορώντας τους ότι λίγο προτού συνέλθει το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο (Νοέμβριος 1991), προκειμένου να αποφασίσει για την παροχή αδειών και συχνοτήτων στους τηλεοπτικούς σταθμούς, εκείνοι αρνήθηκαν να μεταβιβάσουν τις μετοχές που κατείχαν.
Ο Περισσός εξαπέλυσε σφοδρά πυρά, εγκαλώντας τους ότι «αξιοποιώντας την εμπιστοσύνη που τους έδειξε κάποτε το κόμμα, έρχονται τώρα να το εκβιάσουν». Στο σχετικό συμβόλαιο που υπογράφηκε τον Οκτώβριο του 1990, οι προαναφερθέντες (μαζί με τον μέτοχο Ν. Σταφυλίδη, ο οποίος παρέμεινε στο ΚΚΕ) δήλωναν ρητώς ότι το σύνολο των χρημάτων που εμφανίζονταν να καταβάλλουν για τη σύσταση της εταιρείας, την αύξηση εταιρικού κεφαλαίου και τις μεταβιβάσεις μετοχών προερχόταν «αποκλειστικά και μόνο από χρήματα του ΚΚΕ, που διατέθηκαν σ' εμάς από το ταμείο της ΚΕ του ΚΚΕ για να εμφανιστούμε σαν μέτοχοι». Οπως μάλιστα υπογραμμιζόταν, «στην πραγματικότητα το σύνολο των ονομαστικών μετοχών που κατέχουμε και ανέρχεται σε 160.000, ονομαστικής αξίας 160.000.000 δραχμών, ανήκει στο ΚΚΕ». Παρά τα προσκόμματα που έθεταν οι «ανανεωτικοί», ο «902» εξέπεμψε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1991 με τις ευλογίες της κομματικής ηγεσίας, ενώ αργότερα η υπόθεση κρίθηκε και δικαστικώς προς όφελος του ΚΚΕ.
ΤΟ ΒΗΜΑ
24/02/2013
Διαβάστε τι είχε γίνει τότε, όπως αναφέρεται σε άρθρο του ΒΗΜΑΤΟΣ του περασμένου Φεβρουαρίου:
Μνήμες από το «βρώμικο ’89» και τη σφοδρή σύγκρουση του 1991 που οδήγησε στη διάσπαση του
ΚΚΕ έχει αναμοχλεύσει η επιχειρηματική «περιπέτεια» στην οποία έχει εμπλακεί ο Περισσός με στόχο την πώληση του τηλεοπτικού «902», μετά και την απόπειρα της Κουμουνδούρου να μπει «σφήνα» στις σχετικές προσπάθειες. Η αρνητική… εκδήλωση ενδιαφέροντος μέσω της «Αυγής», με την επίκληση του επιχειρήματος ότι η συχνότητα που παραχωρήθηκε το 1989 στο ΚΚΕ, ως βασικής δύναμης του ενιαίου τότε Συνασπισμού, δεν αποτελεί «περιουσιακό στοιχείο ενός κόμματος, αλλά κοινωνική περιουσία της Αριστεράς», προσέδωσε και πολιτικές προεκτάσεις στις επιχειρηματικές κινήσεις της ηγεσίας του ΚΚΕ, η οποία πάντως διεμήνυσε ότι τα μέσα ενημέρωσης που διαθέτει το κόμμα ανήκαν εξαρχής σε αυτό, ξεκόβοντας κάθε περαιτέρω συζήτηση.
Υπό τον τίτλο «Η συχνότητα του "902 TV" να μείνει στην Αριστερά» η «Αυγή» (της περασμένης Κυριακής) επιχείρησε ένα μάλλον μετέωρο βήμα στην κατεύθυνση να «φρενάρει» τα όποια επενδυτικά σχέδια του Περισσού. Η πρόσφατη απόφαση του κόμματος να εκπέμψει εκ νέου η τηλεόραση του «902» - η λειτουργία του οποίου είχε ανασταλεί από τον περασμένο Σεπτέμβριο - προκειμένου να μην αφαιρεθεί η άδεια πανελλαδικής εμβέλειας που διαθέτει, αναζωπύρωσε τις φήμες για πώληση της (κομματικών συμφερόντων) εταιρείας Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ, λόγω του αδιεξόδου στο οποίο έχουν περιέλθει τα οικονομικά του ΚΚΕ, με την άλλοτε επιχειρηματική «ναυαρχίδα» Τυποεκδοτική ΑΕ να τελεί υπό πτώχευση και τα κομματικά έντυπα («Ριζοσπάστης» κ.λπ.) να καταρρέουν υπό το βάρος των οικονομικών προβλημάτων και των μαζικών απολύσεων.
Οι επίμονες φήμες για παρασκηνιακές συζητήσεις του Περισσού με επιχειρηματικά σχήματα τα οποία έχουν εκδηλώσει έντονο ενδιαφέρον για την απόκτηση του «902» (μετά τις επαφές που υπήρξαν με δημοσιογραφικό group, και οι οποίες παρ' ότι οι δύο πλευρές έφτασαν πολύ κοντά σε συμφωνία ανακόπηκαν, φημολογείται ότι είναι σε εξέλιξη οι συζητήσεις με άλλον ενδιαφερόμενο προερχόμενο από τον δημοσιογραφικό χώρο, ο οποίος εκπροσωπεί και άλλους επιχειρηματίες), προκάλεσαν την παρέμβαση της Κουμουνδούρου, η οποία διά της «Αυγής» καταλόγισε στον Περισσό ότι «ψάχνει για ιδιώτες αγοραστές, με κίνδυνο μια συχνότητα που παραχωρήθηκε στην Αριστερά να καταλήξει στα χέρια αδίστακτων επιχειρηματιών, οι οποίοι κάνουν το παιχνίδι του Σαμαρά, ανοικτοί ακόμη και προς την Ακροδεξιά».
Αυτό που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «να παραμείνει στον χώρο της Αριστεράς η τηλεοπτική συχνότητα του "902"». Πώς; «Εχει διατυπωθεί σχετική πρόταση από αριστερούς δημοσιογράφους. Μπορεί να αναζητηθούν βιώσιμες οικονομικά λύσεις, υπό τον όρο να μην αλλοιωθεί η κοινωνική-πολιτική σκοπιμότητα με την οποία δόθηκε ο σταθμός στην Αριστερά», πρότεινε «Η Αυγή» στον Περισσό με την προειδοποίηση ότι «όσοι απεργάζονται νέα σκάνδαλα εις βάρος της κοινωνίας, της Αριστεράς και της πολιτικής, ακόμη κι αν αγοράσουν στη ζούλα τον "902" ή άλλο τηλεοπτικό σταθμό, θα υποστούν τις νόμιμες συνέπειες», καθώς «δεν θα γίνει αποδεκτή από μια δημοκρατική-αριστερή κυβέρνηση οποιαδήποτε παράνομη συναλλαγή, με δεδομένο ότι καμία συχνότητα δεν είναι μεταβιβάσιμη».
Η ηγεσία του ΚΚΕ έκανε λόγο για «ψέματα και όνειρα» της «Αυγής», την οποία και κατηγόρησε ότι «πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα την εκστρατεία για την αφαίρεση της συχνότητας του "902" από το ΚΚΕ, εκστρατεία στην οποία πρωτοστατούν συγκεκριμένοι καναλάρχες και από κοντά και "Η Αυγή"». Ενώ αντέδρασε έντονα δηλώνοντας ότι ο «902» δεν είναι «κοινωνική περιουσία της Αριστεράς», αλλά «ο ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός σταθμός του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, από την έναρξη της λειτουργίας του ως και σήμερα». Ο Περισσός εμφανίστηκε κάθετος: «Δεν αποτελεί μια φυσιογνωμία, ούτε δόθηκε γενικά στην Αριστερά η συχνότητα του "902". Ηταν από την αρχή σταθμός του ΚΚΕ. Γιατί εκείνο που επιχειρεί να παρουσιάσει "Η Αυγή", προβαίνοντας σε λογικές ακροβασίες, είναι ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η συχνότητα του "902" δόθηκε στην Αριστερά γενικώς και απλώς επειδή το ποσοστό του ΚΚΕ ήταν υψηλότερο δόθηκε στο ΚΚΕ. Τι θέλει δηλαδή να πει; Οτι πρέπει να αφαιρεθεί η συχνότητα από το ΚΚΕ;» σημειωνόταν στο σχετικό σχόλιο με τη ρητή δήλωση ότι «τα Μέσα Ενημέρωσης που διαθέτει το ΚΚΕ ανήκουν στο ΚΚΕ και όχι σε μεσάζοντες που ονειρεύεται "Η Αυγή"».
Η εφημερίδα επανήλθε, αλλά σε ηπιότερους τόνους, διευκρινίζοντας ότι «εμείς προτείναμε να εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες ώστε ο "902" να παραμείνει στην Αριστερά και κυρίως να μην καταλήξει στα χέρια της διαπλοκής». «Ωραία, η συχνότητα "902" ανήκει στο ΚΚΕ», παραδέχθηκε «Η Αυγή», προειδοποιώντας πάντως: «Να μην τη δούμε λοιπόν στα χέρια των διαφόρων επιχειρηματιών φίλων του Σαμαρά. Οχι "902 συν 18% ΦΠΑ"». Στην πραγματικότητα «Η Αυγή» δεν διεκδικεί την άδεια πανελλαδικής εμβέλειας που έχει παραχωρηθεί στο ΚΚΕ μαζί με τη συχνότητα, η οποία αποτελεί δημόσιο αγαθό. Και αυτό διότι το θέμα έχει κριθεί από το 1992 στις δικαστικές αίθουσες υπέρ του ΚΚΕ. Γιατί τότε παρενέβη; Κάποιοι εικάζουν ότι τα κίνητρα δεν είναι μόνον πολιτικά ή ηθικά, αλλά ενδεχομένως να υποκρύπτουν και επιχειρηματικό ενδιαφέρον όσον αφορά την έκβαση των διαπραγματεύσεων του Περισσού με τους επίδοξους αγοραστές.
Η εποχή της διάσπασης-Η διαμάχη για τη Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ
Ηταν η εποχή της διάσπασης και της σύγκρουσης για την περιουσία που διέθετε το κραταιό άλλοτε κόμμα της κομμουνιστικής Αριστεράς, με επιχειρήσεις, ακίνητα κτλ. Η προσπάθεια των «ανανεωτικών» να διεκδικήσουν μέρος τους είχε προκαλέσει ανοιχτό πόλεμο μεταξύ των δύο πλευρών, που σε ορισμένες περιπτώσεις έφθασαν ως τα δικαστήρια, με χαρακτηριστική την αντιδικία σχετικά με τις μετοχές της εταιρείας Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ. Ο Ν. 1866/1989 με τον οποίο παραχωρήθηκαν οι άδειες ίδρυσης και λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών προέβλεπε οι μετοχές των εταιρειών να είναι υποχρεωτικώς ονομαστικές.
Από τους μοναδικούς έξι μετόχους της Ραδιοτηλεοπτικής ΑΕ οι πέντε είχαν προσχωρήσει στο «ανανεωτικό» στρατόπεδο. Επρόκειτο για τους Θ. Καρτερό, αρθρογράφο σήμερα της «Αυγής», Κ. Νικόλτσιο, Δ. Κοντοφάκα, Δ. Κατσιμάρδο και Α. Ανδρεούλη, κατά των οποίων στράφηκε το ΚΚΕ κατηγορώντας τους ότι λίγο προτού συνέλθει το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο (Νοέμβριος 1991), προκειμένου να αποφασίσει για την παροχή αδειών και συχνοτήτων στους τηλεοπτικούς σταθμούς, εκείνοι αρνήθηκαν να μεταβιβάσουν τις μετοχές που κατείχαν.
Ο Περισσός εξαπέλυσε σφοδρά πυρά, εγκαλώντας τους ότι «αξιοποιώντας την εμπιστοσύνη που τους έδειξε κάποτε το κόμμα, έρχονται τώρα να το εκβιάσουν». Στο σχετικό συμβόλαιο που υπογράφηκε τον Οκτώβριο του 1990, οι προαναφερθέντες (μαζί με τον μέτοχο Ν. Σταφυλίδη, ο οποίος παρέμεινε στο ΚΚΕ) δήλωναν ρητώς ότι το σύνολο των χρημάτων που εμφανίζονταν να καταβάλλουν για τη σύσταση της εταιρείας, την αύξηση εταιρικού κεφαλαίου και τις μεταβιβάσεις μετοχών προερχόταν «αποκλειστικά και μόνο από χρήματα του ΚΚΕ, που διατέθηκαν σ' εμάς από το ταμείο της ΚΕ του ΚΚΕ για να εμφανιστούμε σαν μέτοχοι». Οπως μάλιστα υπογραμμιζόταν, «στην πραγματικότητα το σύνολο των ονομαστικών μετοχών που κατέχουμε και ανέρχεται σε 160.000, ονομαστικής αξίας 160.000.000 δραχμών, ανήκει στο ΚΚΕ». Παρά τα προσκόμματα που έθεταν οι «ανανεωτικοί», ο «902» εξέπεμψε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1991 με τις ευλογίες της κομματικής ηγεσίας, ενώ αργότερα η υπόθεση κρίθηκε και δικαστικώς προς όφελος του ΚΚΕ.
ΤΟ ΒΗΜΑ
24/02/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου