Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

«Καθηγητής» στη… Nέα Eλληνική καταστροφή

«Καθηγητής» στη… Nέα Eλληνική καταστροφή Τα χρέη του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο μου, δεν είναι «οικονομικά δεδομένα» γενικώς, είναι μαύρη τρύπα ειδικώς.

Ξέρετε τι μου έκανε εντύπωση στην ανακοίνωση του Γιώργου Παπανδρέου για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ. Η θέση του «… και άλλα κόμματα έχουν ανάλογα ή και μεγαλύτερα οικονομικά δεδομένα να επιδείξουν». Ποια άλλα κόμματα; Τη ΝΔ εννοεί, του Καραμανλή; Αυτόν που ο λαός έδιωξε νύχτα δίνοντας τη νίκη στον Γιώργο Παπανδρέου με 11 μονάδες διαφορά; Αυτός είναι το μέτρο σύγκρισης; Από το δίλημμα σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα πέσαμε στη σύγκριση ποιανού τα δάνεια είναι περισσότερα;

Σε ότι αφορά στα υπόλοιπα δε ξέρω αν και ποιοι κυνηγάνε τον Γιώργο Παπανδρέου. Και την οικογένειά, σύμφωνα με τη μαμά του. Είναι πιθανό. Πρωθυπουργός ήταν. Θα έχει κάνει πολλούς
εχθρούς. Και πολλούς φίλους φαντάζομαι. Ως πολιτικός έχει, επίσης, και πολιτικούς αντιπάλους. Που έχουν και αυτοί συγκρουόμενα συμφέροντα με τα δικά του. Φαντάζομαι θα θυμάται τι έχει σύρει ο ίδιος στο Καραμανλή. Και στη δεξιά. Και στους σημιτικούς. Και τους βενιζελικούς. Όλα αυτά είναι λίγο ή πολύ στο παιχνίδι της πολιτικής.

Είναι όμως εκτός πολιτικής θεωρίας, ειδικά μετά από 3 μνημόνια, η θέση πως «… και άλλα κόμματα έχουν ανάλογα ή και μεγαλύτερα οικονομικά δεδομένα να επιδείξουν». Δεν είναι «οικονομικά δεδομένα» αγαπητέ Γιώργο. Οικονομικά δεδομένα είναι τα χρέη στις τράπεζες, που τα εξυπηρετούν οι έλληνες δουλεύοντας σα σκλάβοι. Τα χρέη του ΠΑΣΟΚ αποδείχτηκαν δανεικά κι αγύριστα. Άρα δεν είναι «οικονομικά δεδομένα» γενικώς, είναι μαύρη τρύπα ειδικώς.
Μια μαύρη τρύπα για την οποία οι έλληνες δανείστηκαν προκειμένου να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες που έδιναν τα δάνεια στο ΠΑΣΟΚ και στα υπόλοιπα κόμματα είναι αλήθεια.

Πέρα από τα οικονομικά να σας πως τι πιστεύω; Ότι ο Γιώργος γουστάρει τρελά με όλα όσα γίνονται. Όχι μόνο δεν τον αγχώνουν οι κατηγορίες, αλλά κάνει και πλάκα από πάνω εμφανιζόμενος ως ο εγγυητής της ενότητας. Είναι ικανοποιημένος γιατί τους «περιποιήθηκε» καλά όλους εκείνους που τον έλεγαν Γιωργάκη. Πολιτικούς και απλούς πολίτες. Δεν έκανε διακρίσεις, αυτό πρέπει να του το αναγνωρίσουμε.

Και ίσως να τους «περιποιούταν» ακόμη αν δεν είχαν τρομάξει οι δικοί του. Γιατί οι δικοί του ήταν εκείνοι που τον εγκατέλειψαν. Έτσι έχασε την εξουσία. Οι παπανδρεϊκοί, που κινούνται στο όνομά του, θα πρέπει να θυμούνται ότι ο Γιώργος δε ξεχνά. Κι αν δε θυμούνται υπάρχουν πολλοί να ρωτήσουν. Δε θα τους βρουν, όμως, πια στα σαλόνια της εξουσίας. Αλλά στα αζήτητα της πολιτικής.
Εκεί που κινδυνεύει να βρεθεί το ΠΑΣΟΚ.

Ο Γιώργος μετά την ήττα του 2004, γιατί πριν ήταν χαρούμενος για το δαχτυλίδι, έλεγε πως πήρε τον Σταυρό του Μαρτυρίου. Ας αφήσει, λοιπόν, τους διαδόχους του, να σηκώσουν και εκείνοι με τη σειρά τους τον Σταυρό του Μαρτυρίου που τους άφησε αυτός. Που είναι και πιο βαρύς. Γιατί ο πρώην πρωθυπουργός πήρε ένα ΠΑΣΟΚ στο 40% και παρέδωσε ένα ΠΑΣΟΚ στο 12%. Πολιτικά και ηθικά απαξιωμένο. Χωρίς νέο πολιτικό προσωπικό. Χωρίς νέο όραμα και σχέδιο για τη ώρα. Και ας σκεφτεί κάτι ακόμη. Πως δεν έχουν όλοι τη δική του ευχέρεια να αλλάζει ηπείρους κάθε φορά που το ΠΑΣΟΚ είναι στα κάτω του. Γιατί και το 1989 στις ΗΠΑ είχε πάει. Τότε ήταν φοιτητής. Τώρα επέστρεψε ως καθηγητής. Όχι του «Πάμε Στοίχημα», δυστυχώς. Αλλά, της Νέας Ελληνικής Καταστροφής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου