Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Πού θα καταλήξει η «πολύφερνη νύφη» της ενέργειας;


Στις 29 Μαΐου, όπως όλα δείχνουν, θα κλειδώσουν οι δεσμευτικές προσφορές για τη ΔΕΠΑ και θα γνωρίζουμε όλοι στα χέρια ποιας εταιρείας θα καταλήξει η «πολύφερνη νύφη» της ενέργειας για την οποία παίζεται τους τελευταίους μήνες ένα σκληρό επιχειρηματικό και γεωπολιτικό πόκερ.
Η τρίτη συνάντηση του Αλεξέι Μίλερ με τον Αντώνη Σαμαρά ουσιαστικά επιβεβαίωσε όχι απλά το ενδιαφέρον των Ρώσων για τη ΔΕΠΑ αλλά και το γεγονός ότι η Gazprom φαντάζει το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την ελληνική εταιρεία. Και δείχνει επίσης ότι, εκτός από τους Κινέζους, και οι Ρώσοι θεωρούν την Ελλάδα πύλη για την Ευρώπη προκειμένου να προωθήσουν τα προϊόντα τους.
Ο κ. Μίλερ και ο πρωθυπουργός συζήτησαν σχετικά με την εγγυητική επιστολή που ζητούνταν και η οποία περιορίστηκε στο 10% του τιμήματος ενώ ρητά θα προβλέπεται ότι αυτή δε θα καταπέσει σε περίπτωση που χωρίς την υπαιτιότητα του αγοραστή δεν υπάρξει συναλλαγή. Αν δηλαδή για κάποιο λόγο, κάποια «αόρατη» δύναμη από τις Βρυξέλλες ή και την Ουάσιγκτον, μπλοκάρει τη συμφωνία η
εγγύηση θα επιστρέψει στους Ρώσους.
Επίσης, οι Ρώσοι έθεσαν το θέμα των χρεών που έχει η ΔΕΠΑ προς τους ηλεκτροπαραγωγούς με την ελληνική κυβέρνηση να δεσμεύεται ότι θα πληρωθούν τα πάντα μέχρι τον επόμενο χρόνο.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι Ρώσοι πήραν τις εγγυήσεις που ήθελαν από την ελληνική κυβέρνηση αλλά έδωσαν και κάτι πολύ σημαντικό ως αντάλλαγμα, εκτός από την προσφορά για τη ΔΕΠΑ φυσικά που λέγεται ότι αγγίζει το 1 δισ. ευρώ. Ο κ. Μίλερ δεσμεύτηκε ότι θα κατεβάσει για την Ελλάδα τις τιμές του φυσικού αερίου καθιστώντας έτσι φθηνή τη θέρμανση για χιλιάδες νοικοκυριά.
Με όλα αυτά τα δεδομένα, στο ΤΑΙΠΕΔ εκφράζουν αισιοδοξία ότι δε θα χρειαστεί άλλη παράταση της διαδικασίας και σε μία εβδομάδα από σήμερα θα ξέρουμε τον τελική νικητή, με την εταιρεία, πάντως, να «γέρνει» προς τους Ρώσους.
Ασφαλώς, το γεωπολιτικό παιχνίδι που παίζεται εδώ και καιρό είναι και τώρα σε εξέλιξη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι οι σύμβουλοι του Ομπάμα δεν… βρίσκουν χώρο στο πρόγραμμα του Προέδρου προκειμένου να δεχθεί στον Λευκό Οίκο τον Έλληνα πρωθυπουργό. Είναι κι αυτό μέρος της πίεσης των Αμερικανών θέλοντας να δηλώσουν παρόντες στις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στην περιοχή. Ούτε είναι τυχαίες οι «αγάπες» με τον Ερντογάν, που φυσικά θεωρούν σύμμαχο και σε καλύτερη γεωστρατηγική θέση από την Ελλάδα λόγω Ιράν και Συρίας όπου φαίνεται ότι η Ουάσιγκτον ετοιμάζει πόλεμο.
Οι κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης είναι ιδιαίτερα προσεκτικές ενώ και από το ΤΑΙΠΕΔ αυτό που βγαίνει είναι ένα: «Όποιος δώσει τα περισσότερα θα αγοράσει», κάτι που εκτιμάται ως προτροπή στους άλλους μνηστήρες της ΔΕΠΑ (αλλά και σε άλλη αποκρατικοποίηση) να αυξήσουν την προσφορά τους αν θέλουν να πάρουν την εταιρεία. Άλλωστε, τα πράγματα είναι απλά: Ο πλειοδότης είναι ο νικητής, τα γεωστρατηγικά θέματα είναι για τους πολιτικούς.
Μέσα σε όλο αυτό το κουβάρι πρέπει να ενταχθεί και η περίπτωση της ΔΕΣΦΑ που ίσως υπάρξει ξεχωριστή διαδικασία, να απεμπλακεί δηλαδή από το χρονοδιάγραμμα για τη ΔΕΠΑ. Το ενδιαφέρον της αζέρικης εταιρείας Sokur αναθερμάνθηκε με το ταξίδι του κ. Σαμαρά στο Μπακού ενώ δεν αποκλείεται να υπάρξει και από την Gazprom μία προσφορά και για τις δύο. Πάντως, στην εξίσωση πρέπει να μπει και το σχέδιο για τον αγωγό ΤΑΡ που θα μεταφέρει αζέρικο αέριο. Αν επιλεγεί αυτός ο αγωγός κι όχι ο Ναμπούκο, τότε αλλάζουν τα δεδομένα για την Ελλάδα και την ανάπτυξή της.
antinews.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου