"Πνεύμα και ηθική" από τον Σόιμπλε την ώρα που ο κλοιός γύρω από το Βερολίνο στενεύει

Οι Γερμανοί μπορεί να φημίζονται για την πειθαρχία τους αλλά ποτέ δεν διακρίθηκαν για τη στρατηγική τους. Ο Σόιμπλε, που έχει αναλάβει το ρόλο του «στρατηγού» στην κυβέρνηση της Μέρκελ, οδηγεί την ευρωζώνη σε νέους κλυδωνισμούς που θα λειτουργήσουν εις βάρος των φτωχότερων χωρών.

Η τελευταία του δήλωση ότι η Κύπρος αποτελεί μοντέλο για τις μελλοντικές διασώσεις τραπεζών λειτουργεί αποσταθεροποιητικά για το σύνολο της ευρωζώνης. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι στην Κύπρο οι καταθέτες των δύο μεγάλων τραπεζών υπέστησαν κούρεμα από 60% έως και 100% για να συμβάλουν στη διάσωση της οικονομίας, αλλά επιπλέον για πρώτη φορά στην ευρωζώνη καταλύθηκε η έννοια της ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων.

Εδώ και περίπου δύο μήνες τα κεφάλαια στις υπόλοιπες τράπεζες που λειτουργούν στην Κύπρο είναι δεσμευμένα με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ντε φάκτο ένα νόμισμα δύο ταχυτήτων. Οσοι έχουν ευρώ στην Κύπρο δεν μπορούν να τα αποσύρουν ή να τα διαθέσουν για κατανάλωση ή επενδύσεις σε αντίθεση με τις τράπεζες της υπόλοιπης ευρωζώνης.

Αυτό λειτουργεί ως επενδυτικό «σκιάχτρο» όχι μόνο για την Κύπρο αλλά συνολικά για την Ευρώπη. Κανένας επενδυτής δεν θα ήθελε να δει τα κεφάλαιά του να δεσμεύονται επ’ αόριστον στο όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της «ηθικής» την οποία επικαλείται ο Σόιμπλε.

«Οταν μια τράπεζα επιδίδεται σε επικίνδυνες πρακτικές με μεγάλα κέρδη, είναι ανήθικο να αναθέτουμε στο δημόσιο τις ζημιές αν υπάρξει αποτυχία», είπε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών. Μόνο που όταν το 2008 ξέσπασε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και οι γερμανικές τράπεζες βρέθηκαν γεμάτες με τοξικά ομόλογα από τις αμερικανικές εταιρίες στεγαστικών δανείων, ο κ. Σόιμπλε ξέχασε τα κηρύγματα περί ηθικής και έριξε κρατικό χρήμα για τη διάσωσή τους.

Δεν είναι όμως αυτό το μοναδικό λάθος της γερμανικής κυβέρνησης. Με την πολιτική της τυφλής λιτότητας που έχει επιβάλει στην ευρωζώνη άνοιξε μέτωπο και με τις Ηνωμένες Πολιτείες, που γνωρίζουν ότι δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν από τη δική τους ισχνή ανάπτυξη εάν δεν υπάρξουν μέτρα εκτόνωσης της ευρωπαϊκής κρίσης.

Ο κλοιός γύρω από το Βερολίνο στενεύει.

Εκτός από τις αμερικανικές πιέσεις για έκδοση ευρωομολόγων και χαλάρωση της λιτότητας, η κρίση δεν θα αργήσει να χτυπήσει τον πυρήνα της ευρωζώνης. Και σε αυτή την περίπτωση το Βερολίνο θα πρέπει να αφήσει στην άκρη τα κηρύγματα και να δεχθεί πολιτικές που θα ενισχύουν τη συνοχή του ευρώ.


ΠΑΝΟΣ ΑΜΥΡΑΣ

Διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου