Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Κανένας Πρετεντέρης δεν μπορεί να απαλλάξει το πολιτικο-μιντιακό σύστημα από τις ευθύνες του για την κρίση!


1.        Δύο στόχους φαίνεται να επιδιώκει κυρίως ο κ. Ι. Πρετεντέρης (Ι. Π) με το βιβλίο του Ο ψυχρός εμφύλιος: Να απαλλάξει το πολιτικο-μιντιακό σύστημα απ’ τις ευθύνες του για την καταστροφική κρίση της Χώρας και να πείσει για την ορθότητα της πολιτικής ανάλυσής του για την κρίσηκατά την τριετία της “αφήγησής” του.
2.          Επιχείρηση παραπλάνησης η απόπειρα για την απαλλαγή από τις ευθύνες τους.
(α)       Ρωτάει ο Ι. Π: Πώς καταντήσαμε εδώ που καταντήσαμεΠώς εκτροχιάστηκε με τόση ευκολία μια ολόκληρη χώραΠώς βυθίστηκε τόσο αναπάντεχα κι απροσδόκητα στην αποσταθεροποίηση;”.  
Και δίνει ο ίδιος μια απάντηση που βολεύει:
- “Η καταστροφή προέκυψε επειδή το παραδοσιακό σύστημα εξουσίας απέτυχε όχι μόνο να την προβλέψει ή να την αντιμετωπίσειαλλά και να την διαχειριστεί”.
- “Η χώρα καταστράφηκε γιατί συγκεκριμένοι άνθρωποι πήραν συγκεκριμένες αποφάσεις τη συγκε
κριμένη στιγμήΗ καταστροφή της χώρας έχει ονοματεπώνυμαγια να μην πω μόνο ένα. Πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε με ονοματεπώνυμα για να μη μένουμε στη γενική ιστορία ότι φταίει η μεταπολίτευση.
(β)        Δεν είναιόμωςτα πράγματα όπως τα εμφανίζει ο κ. Πρετεντέρης    
- Η Χώρα δεν βυθίστηκε στην αποσταθεροποίηση τόσο αναπάντεχα κι απροσδόκητα”, δεν “εκτροχιάστηκε με τόση ευκολία ούτε καταστράφηκε μόνο από “τα πρόσωπα και τα γεγονότα” μιας τριετίας.
Βρισκόταν ήδη σε διάλυση το 2009, η διάλυσή της συντελέστηκε σταδιακά τα τελευταία τριάντα χρόνια και γι’ αυτήν ευθύνεται ολόκληρο το πολιτικο-μιντιακό σύστημα –αστικά κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ κ.λ.π.), μίντια, συνδικαλιστές.
Και ευθύνεται γιατί την προκάλεσε, όχι γιατί απλώς «απέτυχε να την προβλέψει και να την διαχειριστεί».
- Τη διάλυση αυτή την ζήσαμεγνωρίζουμε λοιπόν από πρώτο χέρι πώς και από πού προήλθε και δεν περιμένουμε να μας την “εξηγήσουν” οι πρετεντέριοι ιστορικοί”, όπου ο ίδιος μας παραπέμπει (“Τα πιο πίσω είναι αρμοδιότητα των ιστορικών”!), για να ξεμπερδέψειέτσι απλά και στα γρήγοραμε τα δυσάρεστα.
- Οι “συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν είναι ΜΟΝΟ οι Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνουκαι μάλιστα μόνο για τα πεπραγμένα τους της τριετίας.
Είναι και όλοι εκείνοι “της μεταπολίτευσης”, πολιτικοί και αρθρογράφοι/σχολιαστές-υπάλληλοι των μίντια, που, με τις πράξειςτις παραλείψεις και τον λόγο τουςεμπόδισαν  τη Χώρα να αποκτήσει σύγχρονους θεσμούς και τους πολίτες  σεβασμό στον Νόμοπου δεν πρόσφεραν παράδειγμαπου διάλυσαν ή ανέχθηκαν τη διάλυση της παιδείαςτης υγείαςτης δημόσιας διοίκησης…, που υπέθαλψαν ή ανέχθηκαν την αναξιοκρατίατην ανομία και τη διαφθορά παντούστα κόμματατον συνδικαλισμόστις εφορίεςπολεοδομίες, νοσοκομείαδημόσια  έργαπρομήθειες
3.           Ρηχή και αντιφατική η  πολιτική ανάλυση στην αρθρογραφία Πρετεντέρη για τα καίρια ζητήματα (α) της κυβερνητικής συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και (β) των εκλογών του 2012.  
Αυτό δείχνει μια προσεκτική ανάγνωση των κύριων σημείων της: 
(α)  Για το ζήτημα της κυβερνητικής συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ:
- Η (αρχικάαντιμνημονιακή στάση της ΝΔ λογικά θα οδηγούσε σε επικράτηση της ΝΔ στις επόμενες εκλογές και σε σταδιακή προσαρμογή της στους βασικούς άξονες του προγράμματοςΕνδεχομένως η νέα κυβέρνηση να κατάφερνε την επανεξέταση μερικών από τις επαχθέστερες δεσμεύσεις του Μνημονίου. Η συμμετοχήόμωςτης ΝΔ στη διακυβέρνηση ακύρωσε εκ των πραγμάτων αυτήν την λειτουργία και ναρκοθέτησε την ομαλή εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία.
Αν είναι δυνατόΝα πάρει την κυβέρνηση ο Σαμαράς με την τότε αντιμνημονιακή του στάση και αμέσως μετά να… “προσαρμοστεί στους βασικούς άξονες του Μνημονίου”!
- Αν οι διαβουλεύσεις μεταξύ Παπανδρέου και Σαμαρά (για την επιλογή του Παπαδήμου ως πρωθυπουργού) οδηγούνταν σε αδιέξοδοτότεαργά ή γρήγορα αλλά σχεδόν αναπόφευκτατο αδιέξοδο θα άνοιγε τον δρόμο στις εκλογές.
Ο Ι. Π δεν αναρωτιέται γιατί ο Σαμαράς επέλεξεορθώςόχι εκλογές αλλά συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Παπαδήμουπαρά τις επιθυμίες κάποιων των μίντια!
- Με τη συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στην κυβέρνηση Παπαδήμουοδηγηθήκαμε σε δεύτερο Μνημόνιοχωρίς να γίνει η παραμικρή αυτοκριτική για την αποτυχία του πρώτουΚαι χωρίς τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις μετά την αποτυχία”.
Η επιλογήορθή κι αυτήτου Σαμαρά δείχνει την ουτοπία του όχι στον μονόδρομο” των ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜΑνεξάρτητων Ελλήνων και Χρυσής Αυγής (αλλά και εκείνου του Ι. Π).
- ΠΑΣΟΚ και ΝΔ άφησαν να παγιωθεί η εντύπωση πωςούτως ή άλλωςθα κυβερνήσουν μαζίΚι ότι όχι μόνο θα κυβερνήσουν μαζίαλλά και θα κυβερνήσουν με ένα πρόγραμμα το οποίο είναι απολύτως δεδομένο .
Αυτή δεν ήταν η μόνη ρεαλιστική λύσηΕίναι προς ψόγον ότι δεν το έκρυβαν; 
 (β)  Για το ζήτημα των εκλογών μετά την διακυβέρνηση Παπαδήμου:
- “Τόσο οι Ευρωπαίοι εταίροι όσο και οι Έλληνες υποστηρικτές τους ήθελαν να κλείσει αμετάκλητα η αμφισβήτηση του Μνημονίου πριν ανοίξουν οι κάλπεςεπικαλούμενοι το παράδειγμα της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, όπου τα κόμματα εξουσίας είχαν δεσμευτεί προεκλογικά τι θα αποδεχτούν μετεκλογικά”.
Σωστά! Αν δεν είχε “κλείσει” η “αμφισβήτηση” του Μνημονίου πριν από τις εκλογέςθα μπορούσαμε να την πετύχουμε μετά!
- “Αντί να μετατεθεί για μετά τις εκλογές και να ανατεθεί στη νέα Βουλήτο νέο Μνημόνιο ψηφίστηκε προεκλογικά”.
Σωστά και πάλιΜετεκλογικάθα υπήρχε σίγουρα κυβέρνηση της ΝΔ και η Βουλή θα μπορούσε άνετα να ψηφίσει “το νέο Μνημόνιο”!         
- Δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε (από την GPO) στο διάστημα 30 Νοεμβρίου ως 5 Δεκεμβρίου (2011): Το 56,2 % θέλει οι εκλογές να γίνουν αργότερα” (από ό,τι πρόβλεπε η συμφωνία σχηματισμού της κυβέρνησης Παπαδήμου).
Ούτε οι πολίτες ούτε τα δύο μεγάλα κόμματα ήθελαν τότε εκλογέςΜόνο κάποιοι των μίντια τις ήθελαν.            
4.            Η σύναξη δύο πρώην πρωθυπουργών και πλήθους νυν και πρώην υπουργών και βουλευτών στην παρουσίαση του βιβλίου –αφήγησης πρόσφατων γνωστών γεγονότωνμε άνευ ιδιαιτέρων αξιώσεων πολιτική ανάλυση–  ενός αρθογράφου/πολιτικού σχολιαστή:
- Δικαίωσε αυτούς που ισχυρίζονται πως η Ελλάδα είναι “μια ξεχωριστή περίπτωση αλλά και τον πρώην πρωθυπουργό του “αυτή είναι η Ελλάδα!”. 
Πού αλήθειαστον κόσμο όλοθα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο;
- Έδωσε ένα ακόμα δείγμα απάντησης στο “ποιος σ’ αυτήν τη χώρα είναι η εξουσία”!
Οι περισσότεροι από τους προσελθόντες στη σύναξη δεν προσήλθαν για τον συγγραφέαπροσήλθαν για τα “αφεντικά” τουΚατανοητό για τους ευνοούμενους ή τους ελπίζοντες στην εύνοιακρίμα για τους άλλους!
του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου
Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ (www.antilogoi.gr) 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου