Ήρθε η ώρα για «ειρήνευση» Τουρκίας - Κουρδιστάν;

Προκαταλαμβάνω την τυχούσα αντίρρηση που θα προβληθεί σχετικά με την επιλογή του θέματος, το οποίο επιφανειακά φαίνεται πως δεν ενδιαφέρει -άμεσα, τουλάχιστον- την Ελλάδα, υποστηρίζοντας πως οποιαδήποτε εξέλιξη που συμβαίνει στην Τουρκία, έχει άμεση -θετική ή αρνητική- επίπτωση στη χώρα μας.

Αν δηλαδή, επιτύχει η διαφαινόμενη επιθυμία -αλλά και προσπάθεια- του κ. Ερντογάν, να συνδιαλλαχτεί με τους Κούρδους, αυτό θα σημαίνει απεμπλοκή του ενός τρίτου περίπου του στρατεύματός τους από ένα μέτωπο επιχειρήσεων, και μεταφορά του σε άλλο. Χρειάζονται μαντικές ικανότητες για να γίνει αντιληπτό, σε ποιο σημείο της τουρκικής επικράτειας θα μεταφερθεί;

Ο ταχύς ρυθμός των εξοπλισμών της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια, το είδος των όπλων που αποκτά ή παραγγέλλει, και η μεταφορά στρατευμάτων στην Ανατ. Θράκη, είναι σαφείς ενδείξεις των σχεδίων

της. Αυτό επιβεβαιώνεται και από την συνεχώς αυξανόμενη δραστηριότητα της Πέμπτης Φάλαγγας που λειτουργεί στη Θράκη, με την υποστήριξη μάλιστα πολιτικών και κομμάτων του ελληνικού Κοινοβουλίου, εν ονόματι της «προοδευτικότητας».

Ο κ. Ερντογάν έστειλε τον αρχηγό της ΜΙΤ να συνεννοηθεί με τον κ. Οτζαλάν, και διέρρευσαν πληροφορίες ότι επήλθε συνεννόηση για παύση των εχθροπραξιών και παράδοση των όπλων από το ΡΚΚ. Τα ανταλλάγματα, όπως δημοσίευσε ο τουρκικός Τύπος, θα είναι κάποιας μορφής αυτονομίας, αναγνώριση της κουρδικής γλώσσας σε κάποιες περιπτώσεις, αμνηστία και άλλα σχετικά.

Βέβαια, οι ελεύθεροι ηγέτες των Κούρδων ούτε που συζητούν μια τέτοια εξέλιξη, φαίνεται όμως πως πολλά συμβαίνουν στο παρασκήνιο. Διότι, φαινομενικά, οι προτάσεις της τουρκικής κυβέρνησης στα μάτια των Κούρδων φαντάζουν ως καλοστημένη παγίδα, αφού δοκίμασαν την «μπέσα» των Τούρκων άπειρες φορές.

Είναι όμως έτσι; Και γιατί ο υπογραφόμενος δεν αποκλείει την περίπτωση να είναι ο Ερντογάν εκείνος, ή καλύτερα, το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου, που θα συντελέσουν στην περαιτέρω σμίκρυνση της άλλοτε κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως έγινε και με τον Μουσταφά Κεμάλ (αλλά το Σύστημα επέβαλε να θεωρείται εθνάρχης, κι ας διέλυσε την αυτοκρατορία);

Υπάρχουν δύο στοιχεία, τα οποία μας προβληματίζουν, ως προς τον ρόλο που έχουν αναθέσει στον κ. Ερντογάν. Το πρώτο είναι δημοσίευμα του έγκυρου αμερικανικού περιοδικού «Newsweek», το οποίο τον Σεπτέμβριο του 1992 αποκάλυψε το εμπνευσμένο σχέδιο των ΗΠΑ, σχετικά με την προοπτική δημιουργίας ενός ανεξάρτητου και ενιαίου Κουρδιστάν. Το όλο σενάριο όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε ήταν τότε αλληλένδετο με την εξέλιξη στο πόλεμο του Ιράκ και το μέλλον του Σαντάμ Χουσείν.

Βασική προϋπόθεση για την υλοποίηση ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν ήταν η εξόντωση του Σαντάμ Χουσεϊν, κάτι το οποίο τελικά συνέβη. Ωστόσο αν και όλα είχαν δρομολογηθεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, σημείο αναφοράς όσον αφορά την επίτευξη του στόχου αποτελεί η καθολική απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ. Σύμφωνα με το τότε δημοσίευμα η ηγεσία των Κούρδων ήταν αποφασισμένη να περιμένει υπομονετικά την όλη εξέλιξη όσα χρόνια και αν χρειαζόταν να περάσουν.

Αυτό το σενάριο, δεν είναι άσχετο με τις επανειλημμένες προσπάθειες των Τούρκων στρατιωτικών να αφαιρέσουν εξουσίες από τους πολιτικούς, ίσως επειδή γνωρίζουν πού οδηγούνται τα πράγματα. Αυτό υπαινίσσεται ο πρώην Αρχηγός των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, κ. Ιλκέρ Μπασμούγ, ο οποίος έγραψε το βιβλίο με τίτλο “Terör Örgütlerinin Sonu” (Το τέλος των τρομοκρατικών οργανώσεων).

Ορισμένα αποσπάσματα από το βιβλίο ακολουθούν πιο κάτω, όπως τα μετέφερε το «geopoliticsdailynews»:

Σύμφωνα λοιπόν με αυτά που γράφει, το γεγονός πως η Τουρκία απόρριψε τελικά τη πρόταση των ΗΠΑ για στρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών όσον αφορά την επιχείρηση στο Ιράκ, ήταν ένα μεγάλο σφάλμα και πως με αυτήν την απόφαση έχασε τη μοναδική ευκαιρία που είχε, να περιθωριοποιήσει τους Κούρδους του PKK.

Διαβάζοντας μερικά από τα οποία έγραψε στο βιβλίο του ο κ. Ιλκέρ Μπασμούγ, καλό είναι να θυμηθούμε, πως σύμφωνα με στοιχεία που διέρρευσαν από τη WikiLeaks, οι ΗΠΑ είχαν τότε υποσχεθεί (μέσα σε πολλά άλλα) στη Τουρκία οικονομική βοήθεια 5,5 δισ. δολαρίων για τη συμμετοχή της στην ανατροπή του Σαντάμ, καθώς και ξεκάθαρες εγγυήσεις για τη μη ίδρυση Κουρδικού κράτους.

Παράλληλα οι ΗΠΑ είχαν προειδοποιήσει …πως σε περίπτωση που η Τουρκία απόρριπτε την αμερικανική πρόταση (όπως και τελικά έκανε) τότε δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί τίποτα όσον αφορά το μέλλον καθώς και ότι κανείς πια δεν θα γνώριζε το τι θα μπορούσε να συμβεί στο Ιράκ, πάντα σε σχέση με τη πορεία του Κουρδικού.

Να θυμίσουμε επίσης, ότι έκτοτε η ισραηλινή παρουσία στο αυτόνομο Κουρδιστάν του Ιράκ, γίνεται καθημερινά και εντονότερη.

Πώς μπορεί να είναι βέβαιος ο κ. Ερντογάν, ότι η μερική αυτονομία που θα δοθεί τους Κούρδους, θα τους ικανοποιήσει ώστε να αρκεστούν σ’ αυτήν; Η ιστορία άλλα διδάσκει («τρώγοντας έρχεται η όρεξη»).

Πρέπει επομένως, πριν σχολιάσουμε τις συνεννοήσεις Ερντογάν-Οτζαλάν, να έρθουν περισσότερα στοιχεία στο φως, αφού πολλά κρύβονται. Ο υπογραφόμενος πάντως εξακολουθεί να πιστεύει, ότι το δίδυμο Ερντογάν-Οτζαλάν, θα οδηγήσει την Τουρκία πάρα πολλά σκαλοπάτια κάτω.

Ο Μακεδών – voria.gr