Το ταξιδάκι του Alexis στην κοιλιά του κήτους

«Παιχνίδι με τη φωτιά» τείνει να αποδειχτεί για τον Αλέξη Τσίπρα το ταξίδι του στην Αμερική. Ο απολογισμός του δεν θεωρείται ικανοποιητικός, σύμφωνα με πληροφορίες, από το επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ, που πίστευε ότι θα έχει πιο «εντυπωσιακά» αποτελέσματα, ενώ την ίδια ώρα στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου οι αντιδράσεις από τις αριστερές πλευρές του κόμματος μεγαλώνουν.

Ο κ. Τσίπρας πάντως εκτέθηκε ήδη αρκετά με τις δηλώσεις του, αφού έφτασε στο σημείο να πει ότι νιώθει «πολύ άνετα» στην έδρα του ΔΝΤ. Ωστόσο ομολόγησε, μετά το ραντεβού του με το Νο 2 του ΔΝΤ Ντέιβιντ Λίπτον, παρόντος και του Πολ Τόμσεν, ότι στο μόνο που τα βρήκαν ήταν ότι «πρέπει να υπάρξει γενναίο “κούρεμα” του χρέους».

Βέβαια, η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Και για την αντιπροσωπία του ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε ξεκάθαρα

από την αρχή ότι δεν ήταν, αφού ακόμη και οι... βαλίτσες τους χάθηκαν στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης. Πέραν τούτου, αρκετά άσχημες εντυπώσεις άφησε ακόμα και εντός της Κουμουνδούρου η επιλογή του κ. Τσίπρα να ταξιδέψει στην business class, με αρκετά στελέχη να δείχνουν, αν μη τι άλλο, δυσαρεστημένα. Λίγο μάλιστα προτού πατήσει το πόδι του στις ΗΠΑ, ήρθε και το «χτύπημα» της «Wall Street Journal», όπου σε άρθρο της η εφημερίδα τον κατηγορούσε για «διγλωσσία» και «ανευθυνότητα».

Φτάνοντας στην Ουάσινγκτον, ο Αλέξης Τσίπρας έβαλε μπροστά το σχέδιό του, που δεν ήταν άλλο από την αποθέωση του Μπαράκ Ομπάμα, έτσι ώστε να κερδίσει την εύνοια της αμερικανικής κυβέρνησης. Μάλιστα, στην πρώτη του συνέντευξη έσπευσε να εκθειάσει τον εκλεγέντα για δεύτερη θητεία πρόεδρο, λέγοντας ότι «ο Ομπάμα προσπάθησε να αντιμετωπίσει την κρίση με μία επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και όχι με την καταστροφική πολιτική της λιτότητας». Αλλωστε την ίδια τακτική εφάρμοσε μιλώντας στη «δεξαμενή σκέψης» Brookings Institution. Εκεί μάλιστα πήγε ένα βήμα παραπέρα, αφού, δίνοντας τα διαπιστευτήριά του, εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στην ευρωζώνη, χαρακτηρίζοντας τη νομισματική ένωση «έκτρωμα». Με αυτόν τον τρόπο επιχείρησε να αναδείξει την αύρα «οι Αμερικανοί είναι φίλοι μας».

Εξάλλου δεν δίστασε να επιβεβαιώσει ότι έχει αφήσει πίσω του την καταγγελία του Μνημονίου, υποστηρίζοντας ότι «κινδυνολογούν όσοι λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα σκίσει τη δανειακή σύμβαση». Και όλα αυτά -σύμφωνα με στελέχη της Κουμουνδούρου- προκειμένου να παίξει το παιχνίδι: Εγώ μπορεί να είμαι αριστερός, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είμαι αδιάλλακτος».

Μόλις όμως πέρασε το κατώφλι του State Department, τότε ξεκίνησε να τα γυρίζει. Η δίωρη συνάντησή του με τον βοηθό υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιο για ευρωπαϊκές υποθέσεις, Ερικ Ρούμπιν, παρουσία του υφυπουργού Οικονομικών, αρμόδιο για θέματα Ευρώπης και Ευρασίας, Κρίστοφερ Σμαρτ, ανέδειξε τις πρώτες διαφωνίες. Με τους συνεργάτες του να κάνουν λόγο για «σημεία διαφωνίας και συμφωνίας», αφού ο ίδιος επέλεξε τη σιωπή, φάνηκαν τα πρώτα σύννεφα. Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι, αν και η Κουμουνδούρου μιλούσε για «καλό κλίμα», οι δηλώσεις δεν απέδειξαν κάτι τέτοιο. Ο Αλέξης Τσίπρας αρκέστηκε στα ευχολόγια, ενώ χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι κατά την έξοδό του από το State Department ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης έφυγε γρήγορα, αφήνοντας τους δημοσιογράφους που τον περίμεναν στα κρύα του λουτρού.

Το μεγάλο φιάσκο ήρθε την τελευταία ημέρα παραμονής του στην Ουάσινγκτον, όπου κάθισε στο ίδιο τραπέζι με το Νο 2 του ΔΝΤ Ντέιβιντ Λίπτον. Οταν την πρώτη μέρα ο κ. Τσίπρας έλεγε ότι θα παρουσιάσουμε τις προτάσεις μας στο ΔΝΤ, μάλλον λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο. «Συμφωνήσαμε ότι πρέπει να υπάρξει “κούρεμα” του χρέους» τόνισε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δείχνοντας ότι τελικά το μόνο που κατάφερε ήταν να υποστεί μία ήττα. Σύμφωνα ωστόσο με πληροφορίες, ο κ .Τσίπρας παρουσιάσε μία «διαφορετική ρητορική με τον κ. Λίπτον απ’ ό,τι στο εσωτερικό...».

Η «παγωμάρα» στο αριστερό ρεύμα που ενισχύει το «εσωκομματικό αντάρτικο»

Με το ταξίδι αυτό, όπως και με το προηγούμενο στο Βερολίνο, ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει να κάνει ένα άνοιγμα στο «μετριοπαθές» τμήμα του εκλογικού σώματος, το οποίο θεωρεί αναγκαίο για να μπορέσει να έρθει πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές. Ωστόσο στην Αθήνα αρκετά στελέχη είδαν με επιφύλαξη το ταξίδι στην Αμερική. Δεν είναι λίγοι αυτοί που «θεωρούν υπερβολικό το άνοιγμα στις ΗΠΑ», σημειώνοντας ότι «δεν μπορούμε να δώσουμε άφεση αμαρτιών στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό». Αλλοι, πάλι, σημειώνουν χαρακτηριστικά ότι «δεν μπορείς να είσαι και παπάς και ζευγάς»! Την ίδια ώρα, αν και τα στελέχη του Αριστερού Ρεύματος συνεχίζουν να «αδειάζουν» τον κ. Τσίπρα, επιμένοντας στην κατάργηση του Μνημονίου, εντούτοις δεν επιτίθενται δημοσίως στον πρόεδρο του κόμματος.

Είναι ενδεικτικό ότι στην ιστοσελίδα Iskra -που απηχεί απόψεις στελεχών της αριστερής μειοψηφίας- τηρείται για τις αναζητήσεις αυτές σιγή ασυρμάτου. Εσχάτως δε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης έσπευσε να διευκρινίσει, προκειμένου να προλάβει τα υπόλοιπα στελέχη του Ρεύματος, ότι «οι προεκλογικές εξαγγελίες είναι συμβατές με όσα δηλώνει ο Τσίπρας στις ΗΠΑ, όλους τους όρους των δανειακών συμβάσεων που είναι επαχθείς θα τους αμφισβητήσουμε και θα τους ακυρώσουμε».

Ωστόσο, τα μεθεόρτια ήδη ξεκίνησαν, αφού με κοινό τους άρθρο τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ Χρήστος Λάσκος και Χριστόφορος Παπαδόπουλος έδειξαν τις διαθέσεις τους. «Είναι πολύ βαθιά νυχτωμένος όποιος σχεδιάζει την κατάκτηση της ηγεμονίας στην κοινωνία με οδηγητική ιδέα την επέκταση της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ προς τον δυσώνυμο όσο και ανύπαρκτο πια “μεσαίο χώρο”» τόνιζαν χαρακτηριστικά. Και συνέχιζαν ότι «ο στόχος για το κόμμα είναι να επεκτείνεις την ταξική σου επιρροή ακριβώς σε εκείνες τις δυνάμεις για τις οποίες η Αριστερά γεννήθηκε και υπάρχει: άνεργοι, νέοι, εργάτες και ιδιωτικοί υπάλληλοι».

Σύμφωνα με πληροφορίες, η άποψη που κερδίζει έδαφος ανάμεσα στις διάφορες τάσεις των διαφωνούντων (και ιδιαίτερα στο Αριστερό Ρεύμα υπό τους Π. Λαφαζάνη και Δ. Στρατούλη) είναι να μην έρθουν σε ανοιχτή ρήξη με τον κ. Τσίπρα, μολονότι διαφωνούν με τη στροφή του, αλλά να κρατήσουν στάση αναμονής. Στο μεταξύ, θα συνεχίσουν να προβάλλουν τις θέσεις τους, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το Μνημόνιο και τους δανειστές, δίχως να τις «νερώνουν» και ασκώντας έτσι ένα ιδιότυπο εσωκομματικό και πολιτικό αντάρτικο. Οι υψηλοί τόνοι που χρησιμοποίησαν με αφορμή την απεργία στο μετρό και στις συγκοινωνίες εντάσσονται σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο.

Σε κάθε περίπτωση, μετά την επιστροφή του από το «άντρο του καπιταλισμού», τις ΗΠΑ, ο κ. Τσίπρας θα έχει πρόβλημα στο άντρο του... σοσιαλισμού, την Κουμουνδούρου. Αρκετοί τον περιμένουν στη γωνία και μένει να φανεί πώς θα τους αντιμετωπίσει.

Αλέξανδρος Διαμάντης