Ναυπηγεία: Ιστορία μου, αμαρτία μου

Επείγουσα ανάγκη αλλαγής του εγκληματικού «νόμου Βενιζέλου» και της γενικότερης πολιτικής της κυβέρνησης για τα ναυπηγεία και τα χρυσοπληρωμένα (και μη παραληφθέντα) υποβρύχια προκύπτει μετά και τη χθεσινή εισβολή εργαζομένων του Σκαραμαγκά στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας.

Η αγανάκτηση των εργαζομένων, που παραμένουν απλήρωτοι από τον ιδιωτικό φορέα (Abu Dhabi Mar και Privinvest) που ελέγχει τα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. επί εξάμηνο, αποτελεί πρωτοφανές όπλο πίεσης του μεγαλομετόχου τους Ισκαντάρ Σάφα προς την κυβέρνηση. Ωστόσο, εξίσου πρωτοφανής είναι και η αδράνεια της κυβέρνησης έναντι του Γαλλολιβανέζου επιχειρηματία, ο οποίος έχει ουσιαστικά κλείσει τα ναυπηγεία, κρατά «αιχμάλωτα»

τρία (σχεδόν ολοκληρωμένα) υποβρύχια και ζητεί πιεστικά νέα συμβόλαια για ν’ αλλάξει στάση.

Υπό την πίεση των εργαζομένων και του «νόμου Βενιζέλου», που δίνει πλεονεκτήματα στον κ. Σάφα, η μόνη κυβερνητική πρωτοβουλία το τελευταίο τρίμηνο περιορίζεται στον διορισμό του (άμισθου) συντονιστή Ν. Αναστασόπουλου, ο οποίος αναζητεί λύση συνεργασίας ή κατανομής εργασιών μεταξύ του Σκαραμαγκά και των Ναυπηγείων Ελευσίνας.

Η προσπάθεια του κ. Αναστασόπουλου χαρακτηρίζεται ήδη θνησιγενής για δύο λόγους: Πρώτον, ο κ. Σάφα δεν μπορεί να συνεχίσει τις εργασίες ναυπήγησης των υποβρυχίων, επειδή αυτές εξαρτώνται από τους (τέως) συνεταίρους του, τους Γερμανούς της ThyssenKrupp, με τους οποίους έχει πλήθος διαφορών. Δεύτερον, η μονάδα της Ελευσίνας, υπό τον Ν. Ταβουλάρη, βρίσκεται σε τραγική κατάσταση, έχει υποβάλει αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 (προστασία εταιριών υπό πτώχευση) και δεν μπορεί, σχεδόν επί τρία χρόνια, να ολοκληρώσει τη ναυπήγηση τριών πυραυλακάτων.

Ο «νόμος Βενιζέλου»

Πρόσωπο-κλειδί στην υπόθεση Σκαραμαγκά είναι, όπως και με τη «λίστα Λαγκάρντ» στο υπουργείο Οικονομικών, ο Ευ. Βενιζέλος που διαφήμιζε ως υπουργός Εθνικής Αμυνας ότι θα έλυνε, τον Οκτώβριο του 2010, το πρόβλημα και εξαπέλυε επιθέσεις εναντίον της Ν.Δ. και όποιου άλλου είχε αντίθετη γνώμη.

Ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ (και καθηγητής Νομικής!) είναι υπεύθυνος για τον αδιανόητο νόμο 3885/10 που προβλέπει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι το Ελληνικό Δημόσιο πρέπει να πληρώνει τις εταιρίες του κ. Σάφα, ακόμα κι αν τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά δεν προχωρούν τις απαιτούμενες εργασίες. Πρόκειται ίσως για τον μοναδικό νόμο στην Ελλάδα, αν όχι σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση, που κατοχυρώνει πληρωμές προς ιδιώτη, χωρίς έλεγχο και χωρίς εκτέλεση του έργου! Ο λεγόμενος «νόμος Βενιζέλου» είχε ψηφιστεί από το ΠΑΣΟΚ και τον ΛΑΟΣ, ενώ η Ν.Δ. είχε αρνηθεί κάθε ανάμειξη στη διαδικασία.

Ο τότε υπουργός Εθνικής Αμυνας, με το πρόσχημα σωτηρίας των ναυπηγείων και των χιλιάδων εργαζομένων, «εξάγνισε» με νέες συμβάσεις όλες τις αμαρτωλές παλαιότερες (επί Α. Τσοχατζόπουλου και Γ. Παπαντωνίου) και επιπλέον ανέθεσε στον Σκαραμαγκά την κατασκευή άλλων δύο υποβρυχίων αντί 1 δισ. ευρώ!

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι και ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος, γνωρίζοντας ότι πρόκειται για «ιδιάζουσες» ρυθμίσεις και συμβάσεις με τις Abu Dhabi Mar και Privinvest, φρόντισε να υπάρξει διπλή κατοχύρωση, και του ιδίου και του κ. Σάφα, καθώς οι συμβάσεις κυρώθηκαν με τον νόμο 3885/10. Με τον τρόπο αυτό ο κ. Βενιζέλος προστάτευσε τον εαυτό του από πιθανή παραπομπή στο ειδικό δικαστήριο, ενώ ο Γαλλολιβανέζος επιχειρηματίας δηλώνει ότι οι αξιώσεις του βασίζονται όχι σε απλά συμβόλαια, αλλά σε κυρωμένο νόμο. Για τον λόγο αυτόν απειλεί ότι θα κερδίσει ενδεχόμενη διαιτησία, με το Ελληνικό Δημόσιο να αναγκάζεται να του πληρώσει τα οφειλόμενα μαζί με αποζημίωση, χωρίς να παραλαμβάνει τα υποβρύχια.