Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

ΑΡΘΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΤΥΠΟ «Ρατσισμός-τουρκισμός-κουρδισμός»


Ινονού, Τοπάλ Οσμάν, Κεμάλ “Ατατούρκ”, 
«ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟμου άρθρο θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποια παραδείγματα που αφορούν τον τουρκικό ρατσισμό .«Στη χώρα οι μόνοι που δικαιούνται να απαιτούν ρατσιστικά και εθνικά δικαιώματα είναι οι ανήκοντες στο τουρκικό έθνος. Κανένας άλλος δεν έχει αυτό το δικαίωμα». Ξέρετε ποιος εκστόμισε την παροιμιώδη αυτή δήλωση; Δεν ξέρετε. Πρόκειται για τον Ισμέτ Ινονού που κατέ στειλε την εξέγερση το όρος Αραράτ και γέμισε με πτώματα τον ποταμό Ζιλάν. Κάποιος άλλος προχώρησε περισσότερο: «Ζούμε στην πλέον ελεύθερη χώρα του κόσμου που λέγεται Τουρκία. Δεν θα προσπαθήσω να αποκρύψω τα συναισθήματά μου. Ο Τούρκος είναι ο μόνος αφέντης και ιδιοκτήτης της χώρας αυτής. Όσοι δεν είναι καθαρόαιμοι Τούρκοι έχουν μόνο ένα δικαίωμα: «Το δικαίωμα να είναι δούλοι, σκλάβοι. Οι φίλοι και εχθροί, τα βουνά και οι κάμποι να το έχουν υπόψη τους». Η ευφυής αυτή δήλωση ανήκει στον Υπουργό Δικαιοσύνης (!) της εποχής Μαχμούτ Εσάτ Μποζκούρτ. Υπάρχει και πληθώρα άλλων -και χειρότερων- παραδειγμάτων αλλά ας αρκεστούμε σε αυτά τα δύο. Οι δηλώσεις έγιναν μετά την καταστολή της εξέγερσης του Σεΐχη Σαΐτ και του όρους Αραράτ. Ίσως κάποιοι ισχυριστούν ότι οι δηλώσεις έγιναν υπό την επήρεια της εξέγερσης. Η εξέγερση ήταν το αποτέλεσμα. Το πρόβλημα είναι οι λόγοι που προκάλεσαν την εξέγερση.
«Δεν θα προσπαθήσω να αποκρύψω τα συναισθήματά μου», είπε ο υπουργός Δικαιοσύνης για να συνεχίσει: «Τα μόνα δικαιώματα που έχουν όσοι δεν έχουν τουρκικές ρίζες, είναι το δικαίωμα του δούλου και του σκλάβου». Τι άλλο να πει ο ρατσιστής αξιότιμος Υπουργός; Πώς διαφορετικά να εξηγήσει το μεγαλείο και την αρχοντιά του τουρκικού έθνους; Όπου υπάρχει εξαναγκασμός υπάρχει και αντίδραση. Για χρόνια τώρα ο τουρκικός ρατσισμός άσκησε απάνθρωπη πίεση επί των Κούρδων, τους τυράννησε, τους βασάνισε. Τους απαγόρευσε να ιδρύσουν συνδέσμους, να ζήσουν με τη δική τους ταυτότητα, τραγούδια, ήθη-έθιμα. Τους απαγορεύτηκε να ομιλούν τη μητρική τους γλώσσα. Όσοι Κούρδοι χρησιμοποιούσαν κουρδικές λέξεις ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλουν στη στρατοχωροφυλακή πρόστιμο 5 γροσιών ανά λέξη. Σκεφθείτε ότι στα κουρδικά χωριά η πλειοψηφία δεν γνώριζε την τουρκική.

Ο τουρκικός ρατσισμός, εκτός από όσα έπραξε εναντίον των Αρμενίων και Ελλήνων, ανάγκαζε τους Κούρδους να τρων’ τα περιττώματά τους, κάτι που τέθηκε ενώπιον του ΕΔΑΔ το οποίο και καταδίκασε την Τουρκία. Και σήμερα ακόμη συνεχίζονται τα βασανιστήρια, τα ανεξιχνίαστα εγκλήματα. Υπάρχουν αυτοί που επιθυμούν όπως το ΡΚΚ πάρει τα όπλα και βγει στα βουνά. Το δίδυμο Ερντογάν - Γκιουλ είναι πρωταθλητές των ατασθαλιών, του ψεύδους, της αισχροκέρδειας, της διπροσωπίας. Το δίδυμο αυτό εγκαινίασε πρόγραμμα στην κουρδική γλώσσα από την ΤRΤ, βράβευσε τους Γιασιάρ Κεμάλ, Τσετίν Αλτάν, απήλλαξε των κατηγοριών τον Ναζίμ, διανέμει κάρβουνα και πλυντήρια στον κόσμο... Όλα αυτά είναι επενδύσεις για τις εκλογές. Αυτό που απαιτείται είναι να δοθεί ένα τέλος στον βρόμικο πόλεμο και να υπάρξει μια πολιτική λύση του προβλήματος.
Ιδού τι έγραφε ο Βετάτ Τουρκαλί, ο οποίος φυλακίστηκε από την τουρκική ρατσιστική δικτατορία αλλά συνέχισε την αντίσταση και τον αγώνα του: «Είμαι 74 ετών και δεν ελπίζω να δω να εκπληρώνονται τα όνειρά μου. Πιστεύω όμως ότι στο μέλλον κάποιοι που έζησαν τη σημερινή εποχή θα ρωτήσουν τους αριστερούς, τους μαρξιστές και γενικά τον κάθε έναν που δηλώνει ότι είναι άνθρωπός». Τι κάνατε όταν σφαγιαζόταν άγρια ο κουρδικός λαός, στις γενοκτονίες, όταν οι λαοί των Τούρκων και Κούρδων αλληλοεξοντώνονταν; Πού ήσασταν; Τι κάνατε;» Άρθρο του Γιαλτσίν Οκούτ στην «Αφρίκα» 
 
Άρθρο του Μπουλέντ Αϊκουτ στην «Αφρίκα»
«ΣΤΟΧΟΣμου είναι να σπάσω τα ταμπού και να γράφω όλα όσα αποφεύγεται η αναφορά τους. Υπάρχουν κάποιες περιττές εκδηλώσεις. Από όσα γνωρίζω η Τουρκία έχει 81 νομούς και 923 επαρχίες για κάθε μια των οποίων διοργανώνονται εκδηλώσεις απελευθέρωσης, πανηγυρισμοί, λαμπαδηδρομίες, δεξιώσεις, δαπάνες για τα μηχανοκίνητα τμήματα του στρατού που παρελαύνουν… Ενώ η παρέλαση είναι προγραμματισμένη για τις 10 Νοεμβρίου, οι στρατιώτες βρίσκονται στον γύρω χώρο από τις 7. Διψασμένοι, νηστικοί, περιμένουν ώρες ολόκληρες, παραλύει η τροχαία, δαπανώνται εκατομμύρια. Αυτά είναι κονδύλια που για χρόνια ξοδεύει η Τουρκία. Ήλθε πλέον το πλήρωμα του χρόνου για αλλαγή κάποιων καταστάσεων, διόρθωσης κάποιων λαθών. Τις μέρες μας παρόμοιες εκδηλώσεις δεν έχουν κανένα νόημα αρκεί να αντιληφθούμε το λάθος. Με το κονδύλι που δαπανάται κάθε χρόνο μπορούμε να ανεγείρουμε ένα σχολείο, να κατασκευάσουμε κάποιο πάρκο ή μια λεωφόρο.

Τι καλά που θα ήταν αν κάποιος μάς πληροφορούσε για το ύψος της δαπάνης. Οι δαπάνες αυτές άρχισαν μετά την προεδρία του Ισμέτ Ινονού. Αν ζούσε ο Ατατούρκ δεν θα τις επέτρεπε. Ας δούμε τους προέδρους που βρέθηκαν στον θώκο μετά τους Ατατούρκ - Ινονού. Ο τρίτος πρόεδρος ήταν ο Τζελάλ Μπαγιάρ. Αμέσως κατήργησε την προσευχή στα τζαμιά και από τουρκική επανέφερε την αραβική. Απέστειλε τον τουρκικό στρατό στην Κορέα και ενώ υπήρχαν απώλειες 5000 ανδρών, παρουσίασε τη συμμετοχή ως επιτυχία. Είναι αυτός που μας φόρτωσε τις ΗΠΑ και τη μισαλλοδοξία. 
 
Το παρατσούκλι του ήταν «ο νικητής χότζας». Τέταρτος πρόεδρος ήταν ο ε.α. στρατηγός Τζεμάλ Γκιουρσέλ. Ενώ βρισκόταν στο σπίτι του στη Σμύρνη, τον έφεραν άρον-άρον στην Άγκυρα και τον ονόμασαν ηγέτη της επανάστασης της 27ης Μαΐου 1960. Στη συνέχεια έγινε πρόεδρος της Δημοκρατίας. Παρατσούκλι «Τζεμάλ Αγάς». Πέμπτος πρόεδρος ο Τζεβτέτ Σουνάι. Ήταν αρχηγός του γενικού Επιτελείου και βρέθηκε στον προεδρικό θώκο μετά τη σύμφωνη γνώμη των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Ήταν τόσο σβηστός που δεν είχε καν ούτε παρατσούκλι. Έκτος πρόεδρος ο Φαχρί Κορούτουρκ. Αρχηγός Ναυτικού. Τα δύο κόμματα (Δικαιοσύνης - Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό) συμφώνησαν να του αναθέσουν την προεδρία της Δημοκρατίας προκειμένου να μην την αναλάβει ο Φαρούκ Γκιουρλέρ, αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων. Έβδομος πρόεδρος ήταν ο Κεναν Εβρέν. Κατά το πραξικόπημα ήταν αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων. Πολλά έχουν γραφτεί για τον Εβρέν. Παρατσούκλι πραξικοπηματίας. Όγδοος πρόεδρος ο Τουργκούτ Οζάλ. Βρέθηκε στον θώκο με τις ψήφους του κόμματός του. Αψήφησε τη δύναμη του ΡΚΚ για το οποίο είχε πει «πρόκειται για μερικούς λαφυραγωγούς». Τόσο ο ίδιος όσο και τα μέλη της οικογενείας του κατηγορήθηκαν για οικονομικές ατασθαλίες. Ένατος πρόεδρος ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ. Τα ανίψια του και τα αδέλφια του καταχράστηκαν όλη την Τουρκία. Το όνομά του αναμίχθηκε σε ένα σκάνδαλο ενός οικοπέδου. Δήλωσε σχετικά: «Εγώ το παραχώρησα. Δεν σας πέφτει λόγος». Μετά από κάθε πραξικόπημα, φορούσε το καπέλο του και έφευγε. Παρατσούκλι- Βοσκός Σουλο. Δέκατος πρόεδρος ο Αχμέτ Σεζέρ, πρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Βρέθηκε στον θώκο μετά από συμφωνία των κομμάτων. Και ο ίδιος απόρησε για το πώς βρέθηκε στο Προεδρικό. Δεν τον έχουμε δει ποτέ να γελά. Δεν υπάρχει ούτε μια φωτογραφία του με το χαμόγελο στο στόμα. Παρατσούκλι ο αγέλαστος. 
 
Εντέκατος πρόεδρος ο Αμπτουλάχ Γκιουλ. Είναι ο πρώτος πρόεδρος του οποίου η σύζυγος είναι μαντιλοφορούσα. Βρέθηκε στον θώκο με τις ψήφους του κόμματός του. Αυτή είναι η δική μου αξιολόγηση. Αξιολογήστε κι εσείς τους προέδρους μετά από τους Ατατούρκ - Ινονού». 
 
 
 
** Ισως ο Επόμενο Τούρκος Πρόεδρος Βαφτείστε τον όπως θέλετε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου