Σε έξαρση οι αποσχιστικές τάσεις

Εντείνονται οι αποσχιστικές τάσεις σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Από την Σκοτία και την Καταλονία μέχρι τη Φλάνδρα και το Τιρόλο. Συνήθως είναι οι πλούσιες περιοχές που θέλουν το «διαζύγιο».Επικυρώθηκε στις 15 Οκτωβρίου η συμφωνία μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας και Σκωτίας σχετικά με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας. Το δημοψήφισμα θα διεξαχθεί τον Οκτώβριο του 2014 και θα καλεί τους ψηφοφόρους να απαντήσουν ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην αποχώρηση της Σκωτίας από το Ηνωμένο

Βασίλειο.

Την ίδια ώρα η Καταλονία εντείνει τις προσπάθειές της προκειμένου να διασφαλίσει ένα δημοψήφισμα που θα της επιτρέψει να αποσχισθεί από την Ισπανία, ενώ παρόμοιες είναι οι επιδιώξεις και των Βάσκων.

Στην Ιταλία, οι περιφέρειες του Βορρά και το Νότιο Τιρόλο διαμηνύουν σε όλους τους τόνους ότι δεν θέλουν πλέον να χρηματοδοτούν τις διαρθρωτικά αδύναμες περιοχές του ιταλικού Νότου. Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση των Φλαμανδών στο Βέλγιο, που έχουν δρομολογήσει εδώ και καιρό το «διαζύγιό» τους από τους γαλλόφωνους Βαλόνους. Η Φλάνδρα αποτελεί το ένα τρίτο της συνολικής έκτασης του Βελγίου, ωστόσο, η οικονομική της δύναμη αντιστοιχεί στο 60% του ΑΕΠ.

Δεν είναι μόνο οικονομικοί οι λόγοι

Στην πλειονότητά τους είναι πλούσιες οι περιοχές που επιδιώκουν την ανεξαρτησία τους. Ωστόσο, ο οικονομικός παράγοντας δεν είναι καταλυτικός, εκτιμά η Ζίλκε Γκετς-Έλτεν, εθνολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κιέλου. «Υπάρχουν και άλλα επιχειρήματα, τα οποία ενισχύουν τον καθορισμό της εθνικής ταυτότητας», τονίζει η γερμανίδα καθηγήτρια και διευκρινίζει: «Είναι η Γλώσσα, η κοινή Ιστορία και αυτό που αποκαλούμε πολιτισμό». Σημαντικός είναι επίσης ο ρόλος της θρησκείας και η γεωγραφική θέση μιας περιφέρειας σε σχέση με το κέντρο της χώρας στην οποία ανήκει.

Το Λονδίνο θα παραχωρήσει στην Σκοτία μεγαλύτερη οικονομική αυτονομία

 Τα αποσχιστικά κινήματα στη δυτική και νότια Ευρώπη αποσκοπούν στην διαφύλαξη της αυτονομίας των εθνοτικών ομάδων, ωστόσο αυτό δεν νομιμοποιεί τις επιδιώξεις τους, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, εφόσον η χώρα στην οποία ανήκουν δεν συναινεί στο «διαζύγιο», εκτιμά ο Κρίστιαν Χίλγκρουμπερ. «Στο σημείο αυτό συμφωνούν οι διεθνολόγοι. Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο να σημειώνονται σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμη και εθνοτικές εκκαθαρίσεις, όπως στην περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου», διευκρινίζει ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου του Πανεπιστημίου της Βόννης.

Διαφορετική ήταν η περίπτωση της Τσεχοσλοβακίας. Τσεχία και Σλοβακία προτίμησαν το 1983 ένα συναινετικό διαζύγιο.Σύμφωνα με τον καθηγητή Χίλγκρουμπερ, δεν θα πρέπει να αναμένεται στην Ευρώπη υπερβολική κλιμάκωση των αποσχιστικών διαμαχών. Ακόμη και στην περίπτωση της Σκοτίας, ο γερμανός καθηγητής «βλέπει» ότι στο τέλος το Λονδίνο θα παραχωρήσει στην Σκοτία μεγαλύτερη οικονομική αυτονομία και θα αποφευχθεί το οριστικό διαζύγιο.
Martin Koch/Σταμάτης Ασημένιος
Υπεύθυνος Σύνταξης: Στέφανος Γεωργακόπουλος