Το μέλλον της Κύπρου

Για όσους δεν κατάλαβαν ακόμα το πολιτικό πλαίσιο που ετοιμάζεται στην Κύπρο πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα απλά! Η ουδετερότητα είναι πάντα με το μέρος του θύτη και ποτέ του θύματος. Όλοι ξέρουμε ότι η Κύπρος ζει με κατεχόμενα, με αγνοούμενους, με εγκλωβισμένους και πρόσφυγες. Κι όμως εκτός από λόγια δεν βλέπουμε ουσιαστικές πράξεις. Και η ζωή συνεχίζεται δίχως καμιά αλλαγή εκτός από αυτήν που κατάφερε να υλοποιήσει ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Χάρη σ’ αυτόν η Κύπρος εντάχθηκε στη Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ευρωζώνη και έχει πια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη διότι δεν παραδόθηκε στο σχέδιο Αννάν που θα της αφαιρούσε κάθε δικαίωμα σε αυτόν τον τομέα. Δεν φτάνει λοιπόν που αυτός ο πατριώτης δεν μπόρεσε να περάσει στο δεύτερο γύρο των Προεδρικών εκλογών αλλά τώρα είναι ένας υπέρμαχος του σχεδίου που απολαμβάνει την Προεδρία της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Κι αν αυτό δεν επαρκούσε μας εξηγούν ότι ο επόμενος είναι διατεθειμένος να δώσει ένα μερίδιο των υδρογονανθράκων όχι στα άλλα θύματα αλλά στον ίδιο τον εισβολέα για λόγους διπλωματίας. Ενώ με αυτήν τη δήλωση βάζει σε κίνδυνο όχι μόνο τις ελληνο-κυπριακές σχέσεις αλλά και τις ευρωπαϊκές και αυτό γίνεται τώρα που επιτέλους η Κύπρος καταφέρνει να γίνει ένας ενεργειακός κόμβος. Δεν καταλαβαίνει κανείς λοιπόν ότι προσπαθούν να ξηλώσουν όλα όσα προσέφερε ο Τάσος Παπαδόπουλος στον κυπριακό λαό με επικίνδυνες προσεγγίσεις λες και δεν ξέρουμε ποιος είναι ο στόχους τους. Την ώρα που ετοιμαζόμαστε να θεσπίσουμε και την ελληνική ΑΟΖ για να υπάρξει επιτέλους η ΑΟΖ του ελληνισμού, η μεγαλύτερη ΑΟΖ της Μεσογείου, έρχονται να μας εξηγήσουν για λόγους πολιτικάντικους ότι μπορεί ο καθένας να δηλώνει ότι θα κάνει νέες επαφές με τον εισβολέα χωρίς να διαμαρτύρεται κανένας, λες και δεν καταλαβαίνουμε ότι με αυτόν τον τρόπο υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει η ΑΟΖική συμμαχία που υπάρχει στην Ανατολική Μεσόγειο λόγω του ηλεκτρικού καλωδίου και του αγωγού φυσικού αερίου. Δεν είναι δυνατόν να ακούμε αυτήν τη μικροπολιτική δίχως ν’ αντισταθούμε για όλον τον Ελληνισμό και την Ευρωπαϊκή Ένωση ενάντια στη βαρβαρότητα που συνεχίζει να διαπράττει έγκλημα πολέμου με τον εποικισμό και σε συνεργασία με τους διπλωμάτες πολιτικούς.