Μη βιώσιμο το χρέος χωρίς επιμήκυνση

Χωρίς επιμήκυνση του χρόνου της δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο χρόνια, «κούρεμα» του υφιστάμενου χρέους, ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών βάσει του ισπανικού μοντέλου και ταχεία αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, το δημόσιο χρέος της χώρας μας δεν θα μπορέσει να συγκρατηθεί κοντά στο στόχο του 120% του ΑΕΠ το 2020, όπως εκτιμούν ο πρόεδρος του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) καθηγητής Παναγιώτης Κορλίρας και ο επικεφαλής του τομέα δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής του ΚΕΠΕ Γιάννης Μονογυιός.

 Η έρευνα

Σε ανάλυσή τους για τη διατηρησιμότητα του δημόσιου χρέους η οποία δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, τονίζουν ότι «χωρίς στοχευμένες παρεμβάσεις πολιτικής δεν μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος του προγράμματος για Χρέος/ΑΕΠ στο 120% μέχρι το 2020», ενώ υπογραμμίζουν ότι «ακόμη

και μετά το PSI, η δυναμική του δημοσίου χρέους παραμένει σε μη βιώσιμη τροχιά».

Παράλληλα, διατυπώνουν δυσοίωνες προβλέψεις για την πορεία της ύφεσης, η οποία εκτιμούν πως «θα προσεγγίσει (αν δεν ξεπεράσει) το 7%» φέτος και θα συνεχιστεί και την προσεχή διετία, εφόσον δεν παραταθεί χρονικά η εφαρμογή των μνημονιακών υποχρεώσεων της χώρας μας. Στην περίπτωση αυτή, η συρρίκνωση του ΑΕΠ αναμένεται να ανέλθει στο 2,5% το 2013 και στο 1,5% το 2014.

Οι δύο αναλυτές εκτιμούν ότι στο τέλος του τρέχοντος έτους το δημόσιο χρέος θα διαμορφωθεί στο 166,45% του ΑΕΠ, το πρωτογενές έλλειμμα στο 1,2% του ΑΕΠ και το ονομαστικό επιτόκιο του χρέους στο 4%.

Η σημασία της επιμήκυνσης του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής αναδεικνύεται από το εναλλακτικό σενάριο που επεξεργάστηκαν και το οποίο δείχνει ότι «με ισόποση κατανομή των περικοπών του πακέτου των 11,6 δισ. ευρώ σε όλα τα έτη (2013-2016), η ύφεση εκτιμάται σε 1,8% το 2013 και σε 0 το 2014».

 Τα σενάρια

Τα δύο κορυφαία στελέχη του ΚΕΠΕ αναπτύσσουν στην ανάλυσή τους τέσσερα βασικά σενάρια, καθένα εκ των οποίων έχει και μια δεύτερη, πιο αισιόδοξη, εκδοχή:

 Σενάριο 1: Το νέο πακέτο περικοπών των 11,6 δισ. ευρώ εφαρμόζεται σε δύο χρόνια (2013-2014), το πραγματικό ΑΕΠ σημειώνει μέσο όρο αύξησης 1,37% την περίοδο 2013-2020, επιτυγχάνεται η δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου αυτής (κατά μέσο όρο στο 3,6% του ΑΕΠ) και ο λόγος Χρέους/ΑΕΠ διαμορφώνεται εν τέλει στο 151,22% το 2020. Στην αισιόδοξη παραλλαγή του σεναρίου αυτού (Σενάριο 1α), η περαιτέρω μείωση του επιτοκίου δανεισμού της χώρας μας από το 4% στο 3,5% μπορεί να οδηγήσει στον περιορισμό του δημοσίου χρέους στο 144,79% του ΑΕΠ.

Σενάριο 2: Η δημοσιονομική προσαρμογή επεκτείνεται σε τέσσερα έτη (2013-2016), υιοθετούνται οι βελτιωμένες προβλέψεις για την ανάπτυξη (κατά μέσο όρο 1,65% το διάστημα 2013-2020) και ισχύει ό,τι αναφέρεται στο 1ο σενάριο σε σχέση με την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων (3,6% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο την περίοδο 2013-2020), με αποτέλεσμα το χρέος να συγκρατηθεί στο 147,33% του ΑΕΠ. Η αισιόδοξη παραλλαγή του σεναρίου αυτού (Σενάριο 2α) υποθέτει επίσης ότι το επιτόκιο δανεισμού θα μειωθεί στο 3,5% και έτσι το δημόσιο χρέος θα διαμορφωθεί στο 141,05% του ΑΕΠ.

 Σενάριο 3: Το πιο ευοίωνο σενάριο υιοθετεί τις αρχικές και τις βελτιωμένες προβλέψεις για την εξέλιξη του πραγματικού ΑΕΠ, επιτόκιο 3,5% μέχρι το 2020 και μείωση του υφιστάμενου χρέους κατά 45 δισ. ευρώ φέτος μέσω της απευθείας ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (EFSF/ESM). Στην περίπτωση αυτή, το δημόσιο χρέος θα κινηθεί μεταξύ 121,65% και 118,41% του ΑΕΠ το 2020.

 Σενάριο 4: Χωρίς απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών από το μηχανισμό στήριξης με βάση το ισπανικό μοντέλο, αλλά με μείωση επιτοκίου στο 3,5% και με έσοδα ύψους 15 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις την τριετία 2013-2015, το δημόσιο χρέος αναμένεται να διαμορφωθεί μεταξύ 137,58% του ΑΕΠ και 134% του ΑΕΠ.

Μάριος Ροζάκος στον “Ελεύθερο Τύπο”