Ιράκ: οι πετρελαϊκές εταιρείες διαμελίζουν τη χώρα

Μετά την ExxonMobil και τη Chevron, η Total ανακοίνωσε την εγκατάσταση της στο ιρακινό Κουρδιστάν, μια περιοχή που βρίσκεται στο βόρειο Ιράκ, στα σύνορα της Τουρκίας, της Συρίας και του Ιράν, και η οποία για κακιά της τύχη διαθέτει μεγάλα ανεκμετάλλευτα αποθέματα πετρελαίου.

Περνώντας πάνω από το κεφάλι της ιρακινής κυβέρνησης που έχει συσταθεί από το στρατό των ΗΠΑ, και, όπως λέει και η καθιερωμένη έκφραση, «αναγνωρίζεται από τη διεθνή κοινότητα», τα μεγάλα πετρελαϊκά τραστ διαπραγματεύονται
άμεσα με την κουρδική περιφερειακή κυβέρνηση. Η τελευταία τους παρέχει πιο ευνοϊκούς όρους από ό, τι η κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ και τους ανοίγει απλόχερα τις φλέβες της χώρας. 

Γίνεται λόγος ακόμη και για την κατασκευή ενός νέου αγωγού που θα συνδέει τα κοιτάσματα των πολυεθνικών σε ένα τουρκικό λιμάνι, παρακάμπτοντας την
περιοχή που ελέγχεται από τη κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ.

Η κυβέρνηση της Βαγδάτης, χάνοντας μέρος των εσόδων της σε αυτή την υπόθεση και φοβισμένη ότι το παράδειγμα θα ακολουθήσουν και άλλες περιοχές της χώρας, διαμαρτύρεται. Απειλεί τις πετρελαϊκές εταιρείες να καταγγείλουν τις συμβάσεις τους στο υπόλοιπο του Ιράκ, αλλά στην πραγματικότητα παραδίδεται στη σοφία της κυβέρνησης των ΗΠΑ, της ουσιαστικής κηδεμονικής εξουσίας. Η τελευταία περιορίζεται να ευχηθεί ότι το θέμα θα λήξει με τον καλύτερο τρόπο, και τονίζει ότι ο καθένας έχει συμφέρον από την ανάπτυξη της πετρελαϊκής βιομηχανίας. Οι επίσημες ομιλίες των Αμερικανών ηγετών για την αποκατάσταση ενός δημοκρατικού, ανεξάρτητου, ακόμη και ευημερούντος Ιράκ δεν αξίζουν ούτε μια σταγόνα πετρελαίου.

Τρεις από τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες φαίνονται να είναι σε καλό δρόμο για να οικοδομήσουν ένα νέο αφοσιωμένο πριγκιπάτο: ένα μειωμένο κράτος στην απλούστερη έκφραση μιας ένοπλης συμμορίας, που θα στρατοπεδευτεί γύρω από τα πεδία εξόρισης  πετρελαίου, προστατεύοντας την εξόριση και μεταφορά του για μισθούς μισθοφόρων, ένα τουφέκι και μια σημαία. Ορισμένοι θα έχουν την τύχη να διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να εργαστούν σε αυτές τις εταιρείες. Το υπόλοιπο του πληθυσμού, στη προκειμένη περίπτωση οι Κούρδοι του Ιράκ, θα μπορέσουν να δούνε από μακριά τις φλόγες αερίου πίσω από συρματοπλέγματα και να παρακολουθήσουν τα φορτηγά των πετρελαϊκών εταιρειών υπό την προστασία των τζιπ του νέου στρατού των Κούρδων και των «συμβούλων» της  Exxon η της Total. Η «διεθνής κοινότητα» η οποία δεν έχει τίποτα να αρνηθεί στα τραστ του πετρελαίου, δεν πρόκειται να αντιδράσει, για να μη πούμε ότι μπορεί να προωθήσει αυτό το νέο κράτος για επίσημη βάφτιση.  

Μετά την καταστροφή του Ιράκ, κάτω από τις βόμβες και τη στρατιωτική κατοχή, φτάσαμε στην de facto διχοτόμηση της χώρας σύμφωνα με τα συμφέροντα των εταιρειών πετρελαίου. 

Αυτή είναι η περίληψη της δήθεν υπεράσπισης της ελευθερίας των λαών.

Paul Galois