Η ώρα της αλήθειας έφτασε για την κυβέρνηση

Η ώρα της αλήθειας ξημερώνει από αύριο για την κυβέρνηση, καθώς με το τέλος των διακοπών του λαού και την επιστροφή του πρωθυπουργού από τα ταξίδια του στο Βερολίνο και το Παρίσι, τελειώνει και…επισήμως η περίοδος ανοχής και αρχίζουν τα δύσκολα.

Για την ακρίβεια τα… πολύ δύσκολα, και αυτό είναι ανεξάρτητο από το τέλος και των  παρατεταμένων διακοπών του προέδρου Τσίπρα, καθώς – παρά την όποια αναμενόμενη ένταση της αντιπολιτευτικής ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ- τώρα έρχεται η ώρα της αλήθειας.

Καταρχήν, σε ότι αφορά αυτό καθαυτό το πακέτο  των 11,5 δις ευρώ το οποίο ολοκληρώνεται ουσιαστικά αύριο και στη συνέχεια αναλαμβάνει η τρόικα. Σε πρώτη φάση έρχονται τα τεχνικά κλιμάκια τα οποία θα αναλάβουν το… ξήλωμα του πακέτου που με τόσο κόπο έφτιαξε το

οικονομικό επιτελείο.

“Ξήλωμα” που θα αρχίσει -σύμφωνα με πληροφορίες- από τα μέτρα  εκείνα που η τρόικα δεν θεωρεί βιώσιμα και ως εκ τούτου θα πρέπει να αναζητηθούν από άλλες πηγές ισοδύναμα μέτρα. Και επειδή δεν υπάρχουν άλλες πηγές πλην των γνωστών υποζυγίων (μισθωτών και συνταξιούχων), όλοι φοβούνται μήπως επαναληφθούν οι σκηνές απείρου κάλους του περασμένου Φεβρουαρίου με τον υπουργό Βενιζέλο που έκοψε συντάξεις για τα κλείσει ένα πακέτο περικοπών 300 εκατομμυρίων ευρώ,

Τα πράγματα όμως εδώ θα είναι πολύ χειρότερα, αφού οι φόβοι που εκφράζονται αφορούν πολύ μεγαλύτερο ποσό, κάτι που δεν θα το αντέξει η ελληνική κοινωνία που έχει υποστεί τα πάνδεινα δυο χρόνια τώρα.

Και στο σημείο αυτό αρχίζει το δεύτερο μέρος από τα πολύ δύσκολα που περιμένουν την κυβέρνηση, η οποία πρέπει να καταλάβει -τουλάχιστον μερικοί υπουργοί της- ότι ο μήνας του μέλιτος τελείωσε…

Αν αυτή η κυβέρνηση που καλλιέργησε τόσες προσδοκίες συνεχίσει να συμπεριφέρεται με κομματική λογική, τεχνοκρατική-διαχειριστική αντίληψη, έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας και μακριά από το λαό, τότε το κύμα των αγανακτισμένων και απηυδισμένων πολιτών θα είναι μεγαλύτερο από πέρυσι και θα σαρώσει περισσότερα.

Κι αυτό γιατί αυτό το τετράπτυχο που αναφέραμε προηγουμένως με μαύρα γράμματα και που χαρακτηρίζει τα πρώτα βήματα της κυβέρνησης μετράει στη συνείδηση και τις αντοχές του κόσμου πολύ περισσότερο και από τα σκληρά οικονομικά μέτρα που περιέχει το πακέτο.

Το είδαμε σε βασικές επιλογές και αντιλήψεις κυβερνητικών αξιωματούχων, οι οποίες εκφράστηκαν είτε με τοποθετήσεις κομματικών εγκάθετων σε νευραλγικές θέσεις της κρατικής μηχανής, είτε με τη νοοτροπία του “ήρθαμε για να μείνουμε χρόνια”.

Εάν σε αυτό προσθέσουμε την ολοένα αυξανόμενη εξαθλίωση των πολιτών αλλά και την απουσία οποιασδήποτε επενδυτικής κίνησης, τότε είναι φανερό ότι οι ελπίδες εξανεμίζονται… Και αυτό θα είναι το μεγαλύτερο έγκλημα αυτής της κυβέρνησης, αφού μετά ακολουθεί το χάος της εξόδου από το ευρώ και της επιστροφής στη δραχμή.

Ένα χάος που θα τα ρουφήξει όλα… Και κόμματα, και πολιτικούς και θεσμούς…

Γι΄ αυτό, όσο πιο γρήγορα ξυπνήσει η κυβέρνηση, τόσο περισσότερες ελπίδες υπάρχουν να αντιστραφεί το κλίμα και να ξαναμπούμε σε τροχιά ελπίδας και ανάκαμψης.

Επαναλαμβάνουμε αυτό που γράψαμε πριν από λίγες ημέρες: Οι προσωπικές τακτικές είναι απλά εγκληματικές αυτήν την ώρα.  Κανείς δεν θα διασωθεί από τυχόν ναυάγιο, αυτό πρέπει να το καταλάβουν άπαντες καλά. Να ξυπνήσουν επιτέλους, γιατί θα το χάσουν το παιχνίδι. Να μιλήσουν στον κόσμο, στην κοινωνία, να πουν αλήθειες που μέχρι τώρα κανείς δεν είπε.

Κυρίως όμως ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να διηγηθεί πειστικά στον Λαό την δική του αφήγηση για ένα καλύτερο μέλλον. Κι αυτό θα γίνει, αφού πρώτα ορίσει την πολιτική ατζέντα του παρόντος και του ορατού μέλλοντος. Αφού ξεφύγει από την διαχείριση μόνο της κρίσης. Χωρίς αυτό το προαπαιτούμενο, χωρίς να συνεγείρει την κοινωνία με ένα όραμα, χωρίς να την πείσει για έναν εθνικό στόχο και χωρίς να της παρουσιάσει με ειλικρίνεια ένα δίκαιο και αποτελεσματικό για την διατήρηση του κοινωνικού ιστού πλάνο, ότι και να σχεδιάσει, ότι και να νομοθετήσει, ότι και να αλλάξει, θα μείνει μισερό και ανολοκλήρωτο.