Πρώτιστο καθήκον η υπεράσπιση του Λαού

Την Πατρίδα την απαρτίζουν πρωτίστως οι άνθρωποι, οι Έλληνες. Όλα υπάρχουν υπέρ αυτών κι όλα αντλούν την δύναμη και την νομιμοποίηση τους από αυτούς.

Οι τράπεζες, όλες οι πολιτικές, οι νόμοι, το Σύνταγμα, όλοι οι θεσμοί, οι βουλευτές, το γκουβέρνο, όλοι μα όλοι, από τον τελευταίο κλητήρα, ως τον κ. Σαμαρά και τον κ. Παπούλια, πρέπει να υπηρετούν τον Λαό.

Σε λίγες μέρες ο κ. Πρωθυπουργός θα συναντηθεί με τους Γερμανούς, που ως γνωστόν «είναι φίλοι μας και θέλουν το καλό μας».

Τα έθεσε πολύ ωραία ο Κώστας Ροδινός στο εξαιρετικό κείμενο του «Στην Ελλάδα πάντα θα υπάρχει ένας «τρελός», έτοιμος για το «μολών λαβέ». Θα σας πω κι εγώ την ταπεινή μου άποψη.

Λοιπόν νέτα σκέτα: η μεγάλη πατριωτική παράταξη, η Κεντροδεξιά του αληθινού Κέντρου της Ιστορίας και της Λαϊκής Δεξιάς, δεν μπορεί και δεν θα γίνει υπηρέτης του Μνημονίου. Κι

ακούστε, δεν υπάρχει κάποια άλλη δεξιά, άλλη ΝΔ. Οι σινιέ νταραβεριτζήδες και οι γόνοι δεν γεμίζουν ούτε δέκα λεωφορεία, μην λέμε όλο τα ίδια. Αυτή είναι η βάση μας, το αληθινό κόμμα, απλοί άνθρωποι του κόσμου της εργασίας, είτε χειρώνακτες, είτε επιστήμονες κι υπάλληλοι και λίγοι αληθινοί αστοί. Λαϊκοί, πατριώτες, δουλευταράδες. Και λαϊκός, είπαμε, δεν σημαίνει ευτελής, ούτε αναφέρεται μόνο στην καταγωγή.

Άλλωστε κι όλων αυτών των ξυνισμένων ποζάτων, αν σκαλίσεις το οικογενειακό τους δέντρο, σε τσομπάνους θα καταλήξεις κι αγρότες. Άντε και σε κανένα μπακάλη ή έμπορο. Οι τελευταίοι αληθινοί αριστοκράτες μας έπεσαν στα τείχη της Πόλης.

“Λαϊκός λοιπόν”, σημαίνει πρωτίστως αυτόν που έχει ενσυναίσθηση ότι όλα πηγάζουν από το Λαό και πρέπει να τον υπηρετούν. Το ότι στους κομματικούς και λοιπούς μηχανισμούς υπερεκπροσωπούνται κάτι βλαχομπαρόκ «αριστοκράτες», είναι μια πονεμένη Ιστορία, που θα την σαρώσει η δυναμική των πραγμάτων που έρχονται.

Ναι, στόχος είναι η παραμονή στο Ευρώ και στην Ε.Ε. και οι μεταρρυθμίσεις, ώστε να γίνει η χώρα σύγχρονη, ανταγωνιστική και παραγωγική. Έχουμε ήδη υποστεί πτώση του βιοτικού μας επιπέδου, που άλλες χώρες, μόνο μετά από πόλεμο έχουν βιώσει. Η κοινωνική μας συνοχή κρέμεται από μια τρίχα, με την συνεχή προλεταριοποίηση κι εκμηδένιση όλο και μεγαλύτερων κομματιών της μεσαίας τάξης.

Το παραμύθι του «μεγάλου κράτους» και η στοχοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων, δεν έχει δράκο, είναι ψέμα ως προς τον πραγματικό αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων και δεν μπορεί να δώσει περαιτέρω νομιμοποίηση στον εξανδραποδισμό και στην διάλυση της κοινωνίας μας.

Ο κ. Πρωθυπουργός λοιπόν, έχει πολλά στοιχεία για να αποδείξει στους εταίρους και δανειστές μας ό,τι ήδη έχουμε κάνει το σκατό μας παξιμάδι.

Και να τους εξηγήσει ότι όποιος επιθυμεί περαιτέρω άσκηση πίεσης στο Λαό μας, που ήδη πένεται, ενίοτε αυτοκτονεί κι αντιμετωπίζει πρωτοφανή ύφεση και ανεργία, δίνει ραντεβού με το χάος, στρώνει χαλί να περάσουν στην εξουσία οι μηδενιστές, οι ιδεοληπτικοί. Είναι συνοδοιπόρος του ΣΥΡΙΖΑ, που επιθυμεί την χρεοκοπία, την κατοχική δραχμή, τον ταξικό πόλεμο και το χάος, για να αποπειραθούν οι σαλονάτοι «επαναστάτες» του να εφαρμόσουν τα ιδεολογικά απωθημένα τους.

Από την άλλοι, συνεχείς κινδυνολογικές δηλώσεις ξένων αξιωματούχων για χρεοκοπία και έξοδο από το Ευρώ, πρέπει να καταστεί σαφές ότι είναι τυχοδιωκτικές ενέργειες που σαμποτάρουν τις ειλικρινείς προσπάθειες της κυβέρνησης και του Λαού μας και αβαντάρουν τους κερδοσκόπους.

Πρώτιστο λοιπόν καθήκον είναι η υπεράσπιση του Λαού μας, υπάρχουν ακόμη όπλα στη διάθεση μας. Κι αν κάποιος μπορεί να θέσει τα θέματα πειστικότερα από οποιονδήποτε άλλον, είναι αυτός που είναι ο πιο Ευρωπαίος από την ηγεσία μας, αυτός που δικαιώθηκε η κριτική του στην αποτυχημένη συνταγή. Να αναγνωρίσουν τις θυσίες μας, να χαλαρώσουν την θηλιά, να δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη και να κατανοήσουν ότι δεν θα στραφούμε ενάντια στον ίδιο τον Λαό μας για να επιβάλλουμε συνταγές εθνικής αυτοκτονίας.

Αν συνεχίσουμε έτσι, τον Χειμώνα οι πολίτες θα επιτίθενται σε όποιον φοράει γραβάτα.

O άνθρωπος, που στην συνεδρίαση του ΕΛΚ υπέμεινε επί μία ώρα και τρία τέταρτα το σφυροκόπημα της Μέρκελ, για να σηκωθεί όρθιος και κατάματα να της πει την αλήθεια και δικαιώθηκε, ας τους κάνει να καταλάβουν ότι:

α) Δεν πάει άλλο, ν’ αλλάξουν τη συνταγή, αναγνωρίζοντας τις αιματηρές θυσίες μας,

β) Δεν φεύγουμε, που να χτυπούν τον κώλο τους κάτω και

γ) Την χώρα την κυβερνάει, ευτυχώς, ηγέτης κι όχι δοσατζής του Βερολίνου.

 Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη