Το τρίπτυχο της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ: χρεοκοπία, δραχμή,φθηνό εργατικό δυναμικό

Να δικαιολογήσει τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, ΠαναγιώτηΛαφαζάνη, για την περίφημη δήλωση του ότι “η χρεοκοπία μιας χώρας δεν

είναι απαραίτητα καταστροφή”, προσπάθησε χθες ο βουλευτής του

ΣΥΡΙΖΑ, Τάσος Κουράκης, λέγοντας “δεν είμαι σίγουρος ότι είναι λάθος αυτό που είπε ο Λαφαζάνης...”.

Δεν είναι σίγουρος, καθώς δεν είναι σαφές όταν μια οικονομία

χρεοκοπεί, τι συμπεριφορά αποκτούν τα “σκοτεινά αντικείμενα του

πόθου”, που με περίσσιο λυρισμό υμνεί στα “ερωτικά” ποιήματα του ο

έμπειρος βουλευτής… Οι δηλώσεις αφιερώνονται σε όσους θεωρούσαν άδικη και υπερβολική την προεκλογική κριτική προς το ΣΥΡΙΖΑ: οι αποφάσεις τους ήταν ειλημμένες:

δραχμή και χρεοκοπία, χρεοκοπία και δραχμή.

Με ποια σειρά θα γίνουν και τα δύο δεν είχαν αποφασίσει…

Αυτό ψήφισε το 27%: χρεοκοπία και εθνικό νόμισμα, πολλοί εξ’ αυτών συνειδητά.

Μια τέτοια στρατηγική ευνοεί κατάφωρα, αυτούς που υποτίθεται ότι

πολεμά: το μεγάλο κεφάλαιο.

Ο Μυτιληναίος σε ανύποπτο χρόνο είχε πει ότι η δραχμή τον ευνοεί ως

επιχειρηματία, αλλά πάνω από όλα είναι Έλληνας…

Ασφαλώς και η χρεοκοπία δεν είναι καταστροφή.

Δυο-τρεις γενιές θα ζήσουν σε κατάσταση απόλυτης φτώχειας, κατά τα

λοιπά η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει…

Οι κεφαλαιούχοι και ειδικά όσοι είναι προσανατολισμένοι στις εξαγωγές

θα θησαυρίσουν.

Παράλληλα,  η μεταναστευτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ θα φροντίζει για

φτηνά, για πάμφθηνα εργατικά χέρια, από κάθε γωνιά δυστυχίας του

πλανήτη.

Τα δικαιώματα τους θα είναι πλήρως εξασφαλισμένα. Όπως και των

εργοδοτών που έχουν τσακωθεί με το ΙΚΑ και δεν δίνουν σε αυτό ούτε

ευρώ.

Το πρόσχημα του ουμανισμού, απευθύνεται πλέον αποκλειστικά σε πολιτικά

και κοινωνικά αφελείς…

Οι του ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι παραπάνω από επικίνδυνοι: πνιγμένοι στις

ιδεοληψίες τους, ονειρεύονται μια χώρα πλήρως βαλκανική, με κραυγαλέες

κοινωνικές ανισότητες, ένα κράτος με πολύ χειρότερες εξαρτήσεις από

αυτές που σήμερα έχει, μια οικονομία και διοίκηση την οποία και θα

καθοδηγούν οι μεγάλοι τιμονιέρηδες του κόμματος…

Και εκτός όμως του χώρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης υπάρχουν

αρκετοί που κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος, σχετικά με τη χρεοκοπία:

πρόκειται για τις “δεξιόστροφες” Κασσάνδρες, οι οποίες και

“τρελαίνονται” στην ιδέα ότι δεν θα δικαιωθούν.

Κινούμενοι από διαφορετική κατεύθυνση, καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα

με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η χρεοκοπία αποτελεί πανάκεια, η οποία και θα

απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.

Οι οποίες δυνάμεις περιμένουν την καταστροφή για να εξαγοράσουν τα

πάντα σε τιμές ευκαιρίας…

Διαφέρουν από το ΣΥΡΙΖΑ ασφαλώς στη στάση τους ως προς τους

λαθρομετανάστες, Η σθεναρή στάση της Κυβέρνησης στο μεταναστευτικό -

το οποίο και έχουν δαιμονοποιήσει όχι μόνο τους αφαιρεί λογικοφανή

επιχειρήματα, αλλά απειλεί και την ίδια την πολιτική τους ύπαρξη.

Αλλά και πέριξ της ΝΔ ως υπάρχουν θιασώτες της χρεοκοπίας: αυτοί που

δεν πίστεψαν στη νίκη, όσοι δεν πίστεψαν στην υπέρβαση, όλοι αυτοί που

ποντάρουν στη σιγουριά της αποτυχίας και ακολουθούν προσωπικές

στρατηγικές.

Όπως για παράδειγμα ο υφυπουργός των τριών ημερών, που τη νύχτα της

νίκης, συμπεριφερόταν σαν χαμένος στο διάστημα…

Ένα είναι βέβαιο: αν τελικά αποφευχθεί η οικονομική καταστροφή, η

ιστορία θα αποτιμήσει τις εκλογές της 17ης Ιουνίου ως μια τεράστια

νίκη των υγιών, των αληθινά προοδευτικών δυνάμεων της χώρας.

Και θα βάλει στη θέση που τους αρμόζει, τους οπαδούς της χρεοκοπίας

της χώρας, “αριστερούς” τε και “δεξιούς”…

Μικρός Οδυσσέας